Jasper

Deze vrijdag is het geen mooi weer. Het regent (net als vannacht) en het is 7 graden! Brrr. We slapen uit (de wekker kwam niet door ons spamfilter heen) en hebben het thuisfront even aan de lijn. 

Ook wij lezen vervolgens met veel plezier jullie reacties op het blog. (Dat geeft weer inspiratie om het eea toch op te schrijven als we 's avonds moe zijn na een lange trip, dus bedankt!) We zitten pas rond 10.00 uur aan de ontbijt tafel. Scrambled eggs en een toastje.

We rijden net weg van de Lodge en er steekt al een vos of een coyote de weg over maar wij hebben nog niets om te fotograferen op grijpafstand en ja die beestjes wachten echt niet op ons, toch nog een snelle poging gedaan, zie vage foto.

We werden gisteren getipt door de dame achter de receptie om de weg richting Maligne Lake te nemen, omdat je daar een grote kans had om wildlife te spotten. Als eerste passeren we Medicine Lake, dat ziet er door de regen wat somber uit en we zijn natuurlijk erg verwend met de meren die we al gezien hebben. Dit is wel een heel bijzonder meer omdat het in de lente- en zomermaanden vol stroomt tot een diepte van wel 30 meter, maar in de herfst loopt deze "badkuip" weer langzaam leeg en soms valt het het meer geheel droog. De Indianen geloofden dat op deze plek sprake was van "big medicine", bijzondere toverkracht dus.

We vervolgen ons pad en zien al vrij snel een groot nest in de verte met inderdaad een visarend erop. Het blijkt al een groot jong te zijn, wat af en toe uitvliegt. We kunnen mooie foto's maken en hebben hem zelfs vliegend vast kunnen leggen. Iets anders hebben we (gelukkig maar) niet vast kunnen leggen, maar wel kunnen aanschouwen, een poepende Visarend. Je weet niet wat je ziet, we dachten dat hij aanstalten nam om weer te gaan vliegen, maar in plaats daarvan kwam er een straal van een meter lange shit uit. (als je dit al onsmakelijk vindt om te lezen, dan had je het eens moeten zie, jakkes!) Door naar het Maligne Lake. Ook best aardig (in Nederland zouden we er heel blij mee zijn)! Maar zoals ik al zei, na de meren die we gisteren gezien hebben kunnen deze er niet aan tippen. Kan ook komen door het ontbreken van de zon en daardoor een heel andere lichtinval. We stoppen in het restaurant om wat te eten, ma en Karen een soepje en Frans een potje chilli, mmmm. We maken een kleine wandeling maar het gaat weer regenen. Dus terug richting Jasper town. 

Onderweg zien we een aantal auto's en campers stilstaan en zien we een zwarte beer lopen op een meter of tien afstand. We beginnen verwend te worden want hier stoppen we dus niet meer voor. Wij willen een wolf of een moose! Het is een beetje net als vroeger met kwartetten, we vinden alleen nog interessant wat we nog niet eerder hebben gezien. Dan zien we een grote vrouwtjes Elk (die hebben geen gewei) en er loopt een kalfje bij. (Die hadden we nog niet in onze collectie) Dus stoppen en foto's maken terwijl ze in de bossen verdwijnen. 

We maken een laatste stop bij de Maligne Canyon, een tot 50 meter diepe kloof met stijle kalkstenen wanden. Je kunt een hike doen naar alle 6 de bruggen, maar na 3 bruggen vinden wij het wel genoeg, het is glad en glibberig. Wel erg indrukwekkend, zie foto's en video.

Boodschappen gedaan omdat we vanavond voor het eerst ons eigen potje koken. Thuis gekomen hebben we het verrekte koud, dus de kachel gaat aan en Karen en Ma werken nog een Cinnamon Roll naar binnen ( "vakantie calorieën tellen niet echt" is onze nieuwe slogan). Sla met croutons, tomaat en een eitje en een biefstuk voor Ma en mij en voor Karen zalm. (wel wat extra eitjes gekookt voor morgen onderweg, ja Hannie ik ben het nog niet vergeten). Weer een open haard vuurtje en ik heb een lekkere whiskey gescored. Ja we moeten ons zelf maar verwennen. 

Veel mensen wachten de hele week tot het vrijdag wordt, het hele jaar tot het zomer wordt en hun hele leven op geluk. Maar je wordt pas echt gelukkig als je stopt met wachten op al deze dingen en het meeste maakt van vandaag en het moment waarop je nu leeft. 

(Daarom nemen wij er nu een lekker stuk chocolade bij!!)