Van Clearwater naar Whistler

Lange reis-kort verhaal.

Eerst nog even over vannacht. Frans heeft lekker geslapen, maar Karen kon gisteravond de slaap niet vatten en heeft tot 00.50 uur liggen lezen en was rond 03.30 uur alweer aan het rondspoken omdat ze dacht dat ze buiten van alles hoorde. Wel naar buiten gekeken maar niet naar buiten geweest (gelukkig)!

Van onze huiseigenaren hoorden we 's morgens dat er gisterenavond rond 00.30 uur een Poema, rond het huis gelopen had. Ze hadden hem een aantal keren gezien en de eigenaar had zijn geweer tevoorschijn gehaald. Uiteindelijk was het beest vanzelf verdwenen. Wij vonden het wel grappig maar baalden dat we hem niet gezien hadden. De eigenaren dachten daar anders over, ze wonen daar al 8 jaar en hebben nog nooit een poema bij hun huis gezien. En volgens hun staan "human on their menu". Ik heb het eens opgezocht en de aanvallen van poema's op mensen zijn zeldzaam. Kortom wij hebben geen poema gezien alleen zijn sporen rondom de B&B.

Dus snel op weg naar Whistler omdat we 436 kilometer moeten afleggen en alleen het eerste stuk is highway. Daarna zie je het landschap veranderen. Eerst natuurreservaat en daarna bergachtig landschap met veel bergen, dalen, rivieren en meren met tussenin weiden met koeien, paarden, gewoon landelijk zeg maar. Ondertussen draait de muziek van onze ipod mee, want radiozenders zijn er nauwelijks. Ook de telefoon doet het zelden.

Halverwege worden de wegen steeds meer hellingen tussen de 9 en 12 % en ze zigzaggen berg op en af. Het zeldzame overige verkeer bestaat uit campers en vrachtwagens meestal geladen met hout. Diverse wegversmallingen over krakerige bruggetjes. We maken enkele stops om te tanken en bij diepe ravijnen het uitzicht te bewonderen, zie foto's. Vaak zijn er ook geen vangrails. Karen en ma herinneren zich de wintersportvakanties van vroeger waarbij ze ook dicht  langs zulke afgronden reden in Zwitserland. De ipod speelt "jump" van van Halen.(dat hebben we maar niet gedaan)

Na ruim 7 uur rijden komen we in Whistler aan. Daar zijn in 2010 nog enkele onderdelen van de Olympische Winterspelen gehouden. Het doet ons een beetje aan Sankt Moritz in Zwitserland denken. Onze B&B is niet veel bijzonders. We eten wat in de stad bij de Old Spaghetti factory en gaan op tijd weer naar huis. Morgen vroeg op, we moeten om 10.40 uur de ferry halen van Vancouver naar Vancouver Island, waar we de komende week verblijven. De komende 3 nachten zitten we in de middle of nowhere in het Noorden van Vancouver Island, waar we dus waarschijnlijk geen internet of bereik hebben.  We zitten dan in de Hidden Cove Lodge.