Banff en Lake Minnewanka

Na het ontbijtje in de B&B weer naar de winkel om broodjes te laten maken en wat drinken te scoren. Zonder navigatie rijden we er naar toe en beginnen ons al warempel, een beetje een local te voelen. Op weg naar Banff.
Daar zijn we eergisteren ook geweest maar vandaag gaan we iets bijzonders doen. We gaan de bergen in en vervolgens met de kabelbaan, Banff Gondola  naar een spectaculair hoogtepunt, 2.281 meter. Wij kunnen het niet anders omschrijven als spectaculair, zie foto's. Het weer is zonnig en kraakhelder dus we kunnen wel 40 kilometer ver kijken, met een 360 graden view. Het is wel hartstikke duur om naar boven te gaan (62 dollar p.p voor anderhalf uur) en we zijn de meeste bussen met chinezen net voor. Pffff. Bijna niet te beschrijven zo mooi en daar begin ik dus ook niet aan, kijk zelf maar naar de foto's. 
Daarna een stop gemaakt bij het Fairmont Banff Springs Hotel. Lastig te omschrijven, maar ken je die Sissie die kaiserin films van vroeger met Schloss zus en zo? Nou zoiets bedoel ik. We sneaken daar naar binnen maar in ons kloffie vallen we behoorlijk uit de toon. (Ik in een oude jungle blouse van 19 jaar oud, (maar hij zit zo lekker) Ma in sandalen met sokken, Karen ziet er eigenlijk nog redelijk netjes uit). Maar iedereen is vriendelijk,(waarschijnlijk denken ze dat wij excentrieke rijke mensen zijn) zonder iets te drinken wandelen we weer naar buiten om de Banff Spring Golf Course te bekijken. Ma, (die een fervent golfster is) is onder de indruk. 5 par (of zoiets) zucht ze, daar kunnen ze in Nederland alleen maar van dromen. Even mijn golfvriendinnen in Nederland jaloers maken zegt ze, waarna we enkele  foto's met haar maken op de golf course. Ondertussen hebben we onze broodjes gegeten langs de kant van de rivier. Nog een korte stop bij de Bow Falls en kijken nog even met enige jaloezie naar de achterkant van het Fairmont Hotel. En weer door, naar de Cave & Basin National Historic Site daar kunnen we een boardwalk doen en thermale waters bekijken (en ruiken). De helft blijkt dicht te zijn en via een soort houten poortje moeten we naar binnen, maar een Canadese vrouw deinst achteruit en zegt dat haar man zegt dat daarachter een beer loopt. Wij lachen natuurlijk, ik hou Karen ook wel eens voor de gek en zij mij. Dus we lopen door en staan oog in oog (afstand 3 meter) met een zwarte beer op een houten vlonder. "Die hoort bij de act" denken we. Om een lang verhaal kort te maken: hij hoorde niet bij de act, de bearspray werd te voorschijn gehaald en de rangers werden gewaarschuwd, want op dit stukje horen de beren juist niet te zijn. Okee, jammer dan maar wij hebben wel super stoere foto's. 
Snel even de ansichtkaarten van Ma gepost (voor de jongere lezers: dat zijn stukjes papier met plaatjes waarop je vroeger iets schreef, met een naam en adres en dat vervolgens een paar maanden later aankwam in je brievenbus thuis). De volgende bestemming is Lake Minnewanka op een twintig kilometer rijden. Daar aangekomen is het al redelijk druk, maar Karen ziet met haar rechteroog een picknicbankje wat nog vrij is aan de waterkant. Met haar linkeroog ziet ze een grote bus met chinezen (of japanners) die net aan het uitstappen zijn. Je kent haar, dus je weet al wat er zou kunnen gebeuren.. Ze spring uit de auto en zet een spurt in naar het vrije bankje, maar maakt een rare glijder bergafwaarts. Gelukkig alleen een paar vieze modderschoenen. Een mooi meer met o.a. jongelui die allemaal bootjes aan elkaar hebben geknoopt. Heel veel chinezen die de hele tijd fotos blijven maken van.... ja van wat eigenlijk? Ik weet het niet een soort verlengstuk van hun hoofd ofzo. Het meer is mooi blauwgroen van kleur. 
Ma en ik leggen ons hoofd een kwartiertje te rusten op het bankje, zie foto. 
Weer op weg naar huis zien we voor het eerst een Bighorn en kort daarna onze 1e Elk, (soort rendier) die rustig aan het grazen is. Rond 16.00 uur komen we weer thuis aan, na nog even wat eten gehaald te hebben in supermarkt. Thuis eerst even slapen en wat gegeten. Ondertussen hebben we het thuisfront op de app (Indy O en Jake), want ook daar gaat het leven gewoon door. Het tijdsverschil is 8 uur maar we hebben er ook nog eentje in Thailand en Laos zitten die drie maanden aan het backpacken is, tijdsverschil 12 uur. Die komt in allerlei avonturen terecht (leermomenten) en ze is in haar uppie aan het rondreizen. (Als je nieuwsgierig bent kun je Indy Z volgen op iaroundtheworldblog.wordpress.com en in juli en augustus reis ik een stukje met haar mee door Maleisie) 
's Avonds rond 18.00 uur bedenkt Karen dat het vandaag "good karma" is en dat de natuur vanwege de dag van gisteren iets goed wil maken met ons. We besluiten toch nog op stap te gaan en de route 1A nogmaals te rijden. Rond 19.45 uur zien we een jonge zwarte beer langs de kant van de weg rondscharrelen en kunnen we er met de auto tot op 1 meter bij komen (zie video). We kunnen echt minuten lang kijken voordat hij (of zij) in de bossen verdwijnt. Kort daarna zien we nog een aantal Elk's lopen. Yes, wat een mazzel! Heel mooi en rond 21.00 uur waren we weer thuis. Vlug dit stukje typen en Karen zoekt de foto's bij elkaar. Het was een lekkere warme dag en we genieten er nog maar van want morgen en daarna gaat het een stuk frisser worden in de andere streken. Ondertussen proberen we nog een neef van Ma telefonisch te pakken te krijgen in Vancouver, die ze al 50 jaar niet gezien heeft. Hopelijk kunnen we die aan het eind van onze reis bezoeken. Morgen gaan we richting het Noorden, naar Lake Louise en Lake Moraine. Zo, de verhalen worden steeds langer, we zijn pas 3 dagen hier en hebben al zoveel foto's gemaakt, dat wordt nog moeilijk kiezen straks. Voor nu welterusten, als jullie alweer aan de volgende dag beginnen.