Reisdag Abel Tasman naar Wellington

23 maart 2023

We hadden de wekker om 04.45 uur staan. We moesten zorgen dat we op tijd de auto in konden leveren, want gisteravond reed er nog even iemand tegen onze auto aan, terwijl die voor ons huisje geparkeerd stond. Een Duitser die net aangekomen was en nog moeite had met links rijden 😢. Europcar gebeld en alles doorgeven en we moesten morgen bij het inleveren van de auto een schaderapport op laten maken. Pfff daar hadden we geen rekening mee gehouden. We stonden op, na natuurlijk amper geslapen te hebben, omdat je bang bent om je te verslapen. We kwamen buiten en zagen zo’n mooie heldere sterrenhemel, we zagen heel duidelijk de Melkweg 🤩.  Was niet te fotograferen helaas, jammer dat we niet langer de tijd hadden om ernaar te kijken!

Ontbijt voor onderweg gisteravond al klaargemaakt, spullen in de auto en wegwezen. In het donker met al die haarspeldbochten was niet zo fijn, we waren allebei blij dat het licht werd en zagen we dat we weer in een hele mooie omgeving reden. In het begin nog laag hangende bewolking omdat we zo hoog zaten, daarna brak de zon alweer door. We kwamen gelukkig ruim op tijd aan in Wellington. De auto ingeleverd, schaderapport ingevuld en omdat we goed verzekerd waren en het onze schuld niet was, deden ze er niet moeilijk over.

Twee weken geleden hebben we de boot van 14.15 uur naar 11.00 uur verzet, ivm met wat meer tijd in Wellington ivm een museum wat we graag willen bezoeken. Was een goede zet, ook al moesten we om 4.45 uur op 😬. We horen tijdens de afgelopen 2-3 weken alleen maar over problemen met deze middagboot, dat hij lastminute gecanceld wordt en verzet wordt naar ‘s avonds 20.30 uur. We krijgen net door dat dit vandaag ook weer gebeurd! Daar ben je dan mooi klaar mee, je kunt geen kant op, je moet je auto inleveren en je bent je tijd in Wellington kwijt. Wij blijven daar ook maar 1 dag. 

Gelukkig een rustige overtocht, na gisteren hadden wel weer even genoeg van wilde golven. Je ziet de mensen wel een beetje heen en weer zwalken, maar het is zo’n grote boot. We zaten op het achterdek van de 4e verdieping op de boot. Deze boot “de Aratere” heeft 6 verdiepingen, op de 2e verdieping staan allemaal treinwagons, op de 3e auto’s, vrachtwagen, campers en bussen, op de 4e zaten wij, op de 5e de premium lounge. Echt niet te geloven toen we die treinen met wagons naar binnen zagen rijden. Jake vroeg of het een grote boot was, ja dus, 150 meter lang! Zie foto’s.

Aangekomen in Wellington was het nog even spannend of ze al een auto voor ons zouden hebben, omdat we de boot vervroegd hadden. Maar gelukkig was alles prima geregeld. We krijgen helaas geen upgrade, terwijl de Suzuki Vitara die we kregen, natuurlijk een prima auto is, maar we waren een beetje verwend. Het was even passen en meten met de koffers en rugzakken, maar we kregen het erin gepropt. Gauw naar de B&B en meteen door naar het centrum, omdat het “Te Papa” museum op ons verlanglijstje stond. Het betekent “Houder van de schatten” en verhalen van de oorspronkelijke bewoners van Nieuw-Zeeland. We dachten dat het op donderdag tot 21.00 uur open zou zijn, maar dat bleek niet te kloppen. Dus we hadden maar 1,5 uur de tijd. Je kunt er zeker een middag ronddwalen, zo interessant! Dus we moesten kiezen welke verdiepingen we zouden doen, zie foto’s. Op de 2e verdieping hadden ze een 100 meter lange tentoonstelling over de rol van de Nieuw Zeelanders in de 1e Wereldoorlog tegen Turkije, de slag om Gallipoli. Er waren levensechte wassenbeelden van militairen te zien, maar dan 2,4 x zo groot als in het echt, die gemaakt waren door Sir Richard Leslie Taylor. Hij is degene die ook verantwoordelijk was voor het decor, ontwerp, kostuums, special effects en make-up voor de trilogie van Lord of the  💍💍. Hij heeft hier 4 Oscars mee gewonnen! Dat kon je wel zien, zo levensecht! We zagen onderweg er naartoe nog bijzondere stoplichten, HAKA stoplichten. Waar in plaats van lopende en stilstaande personen, poppetjes in HAKA posities afgebeeld zijn, zie foto’s. Na onze museumbezoek waren we bij de Mexicaan beland, heerlijke guacamole, Margarita’s en eten. We waren zo moe na deze lange reisdag, dat we geen puf meer hadden om te lopen. Dus heb ik mijn Uber app maar weer eens opgestart, heerlijk zo ideaal. Voor een habbekrats word je voor de deur afgezet. Binnen 1 minuut was hij er en binnen 5 minuten waren we thuis. We zitten in een mooie B&B, zo’n oude Engelse Mansion, alleen wel middenin de stad. Gelukkig duiken we morgen weer de natuur in, dan gaan we naar Tongariro National Park in Ohakune.