Mount Cook

8 maart 2023

Gisteravond op tijd gaan slapen. Omdat dit een van de donkerste plekken van Nieuw Zeeland is met weinig lichtvervuiling en ook nog eens op flinke hoogte is, kun je hier (als het niet bewolkt is) heel veel sterren zien. Maar het was vandaag bewolkt met af en toe een opening in de bewolking. We blijven er dus niet voor wakker, maar s’ nachts als Karen een paar keer wakker wordt speurt ze toch vanuit de grote ramen de hemel af om er een glimp van te zien. Wat helaas niet lukt. Onze biologische klok zegt dat het om 05.30 uur wel klaar is met slapen. Karen zag wel nog een mooie regenboog vanmorgen. Het ziet er donker uit en het begint te regenen en rond 08.00 uur regent het pijpenstelen en is de temperatuur 13 graden. We gaan eerst ontbijten. Onze gastvrouw en - heer zijn Ann-Maree en Sab. Hij een “no-nonsence” Australiër van het type “crocodile dundee” die al 40 jaar safari’s organiseert in de wildernis van Australië met alleen lokale bevolking Aboriginals (zie foto). Hij komt om de maand een paar dagen naar huis in Nieuw Zeeland waar Ann, de B&B runt. De B&B hebben ze zelf laten bouwen en is pas sinds 2 jaar klaar met alles erop en eraan. Sab is een gezellige kletskous en dat kan hij beter dan koken, want het ontbijt wat hij maakt voor zijn 6 gasten (zie foto) heeft allemaal net iets te lang in de pan gelegen, de zelfgemaakte yoghurt is wel echt lekker. Maar het is gezellig met iedereen aan tafel. Ann zegt dat het weer over een paar uur beter zal worden🤞. Dus wat trek je aan en wat neem je mee op deze dagreis🙄?

We gaan vandaag Mount Cook bezoeken. Onderweg willen we ook nog de lavendel weides zien. Het beloofd een mooie trip te worden. We kopen nog wat water en fruit voor onderweg. We reizen licht en nemen alleen onze rugzakken in de auto mee. Na 60 kilometer langs het “Lake Pukaki” met mooie vergezichten komen we bij de lavendel weides die helaas al uitgebloeid zijn. Zie de foto’s “before” en “after“. Onderweg rijdt een auto met een wel heel bijzonder kenteken. Zie foto. De bewolking trekt wat weg en de temperatuur loopt op naar 23 graden. Karen kijkt uit om een speciale foto te maken terwijl ze over de highway wandelt zonder verkeer. Gelukkig is het niet heel druk met het verkeer, maar toch is het een uitdaging om de foto te maken zonder van je sokken gereden te worden. Als het dan ook lukt is zo zo blij, alsof ze de loterij gewonnen heeft. Daarna rijden we de bergen in en het lijkt inderdaad op de Alpen. We drinken wat in hotel Hermitage met een mooi uitzicht op de bergen. 

We parkeren de auto als de weg ophoudt en gaan te voet verder. We gaan een populaire track lopen, de Hooker Valley Track. Die is 10 km lang en leidt lang de Hooker river en gletsjers. Er zitten drie hangbruggen in. En over de moerasachtige stukken hebben ze looppaden aangelegd. Het waait erg stevig zodat wij een aantal keren bijna van de paden afgeblazen worden. En dat moeten we niet hebben, want die iPhone die ik nu heb, kan niet alleen mooie foto’s maken, maar gaat bij een val of ongeluk automatisch het alarmnummer bellen. Na een flinke wandeling van 1,5 uur komen wij bij het viewpoint waar we de besneeuwde Mount Cook kunnen zien 🏔️maar ook de resten van de gletsjer. Daar is nu aan het einde van de zomer niet veel meer van over. We lunchen op een bankje met een banaan en een flesje water. Na een kwartiertje gaan we weer terug lopen. Zeker na het zitten merken we onze stramme knietjes en ruggen wel. Pffff…. Maar we zien zelfs iemand lopen met een paar krukken! Die heeft ze weliswaar over haar schouder, dus we laten ons niet kisten. De uitzichten beschrijven dat gaat niet dus bekijk de foto’s en filmpjes maar. We zijn erg blij als we uiteindelijk na bijna 3,5 uur lopen weer bij de auto zijn. Nog 1,5 uur rijden maar met lekkere muziek van Juan Luis Guerra op onze playlist en het mooie uitzicht vliegt de tijd voorbij. De auto nog aftanken en als we thuis uit de auto stappen voelen we pas hoe stijf we zijn. Karen: een heerlijke massage van jou Monique zou nu wel heel erg lekker zijn. Frans: of yoga van jou Jacqueline🧘‍♂️🙏. Na een lekkere douche, wijntje/biertje en wat chips en nootjes voelen we ons zienderogen opknappen! Om 19.00 uur is er voor ons gereserveerd bij restaurant Blue Lake Eatery & Bar, waar een Franse chef-kok de scepter zwaait, dus zal wat kosten 💰😬. Nou soms heb je geen verwachtingen en wordt je aangenaam verrast, net als gisteravond met het eten. Maar vandaag hadden we er veel van verwacht, we kwamen binnen en dachten wegwezen. Uitstraling van een friettent en herrie als in een disco, maar het eten was heerlijk, dat dan wel. Ik heb zo’n stuk Bambi gegeten 🥺😋 zie foto. Binnen 35 minuten waren we binnen en weer buiten 🙉

Vandaag 17.500 stappen gezet. Ondertussen blijkt Karen haar enkel flink verzwikt te hebben, ze dacht dat het wel meeviel en heeft de hike ook gewoon uit kunnen lopen. Maar nu is het erg dik, klopt helemaal en doet erg zeer. Dus even flink koelen nu en hopen dat het meevalt morgen. Vannacht nog een poging om een mooie sterrenhemel te zien. Morgen gaan we door naar Te Anau in de buurt van de Fjorden, wordt weer een flinke rit van zo’n 419 km. Maar wel een mooie route!