25 april

25 april
Bij enig gevoel van jaloezie, niet lezen aub!
Redelijk geslapen vannacht, viel niet tegen.
Om 7.00 uur werden we voor het ontbijt verwacht, Deborah had echt haar best gedaan. Pancakes (Karen's favoriet), vers fruit, kwark, allerlei cereals, hmmmm heerlijk. Na dit stevige ontbijtje gingen we richting het hoofddoel van deze trip: Whitsunday Island met White Haven Beach. Er was flinke wind voorspelt en zodra we de baai uit voeren, was dat goed te merken. Na gisteren zo drowsy te zijn geweest, had ik besloten het zonder pillen te proberen vandaag. Buiten op het dek en maar naar de horizon blijven kijken, hielp goed. Niet zeeziek geweest en het ging toch echt flink te keer. 
Aangekomen bij Whitsunday Island kregen we allemaal een "Stingersuit" aan, dit is tegen de jellyfish die je kunnen steken. Zag er erg grappig uit. We gingen met een klein bootje naar wal en leken wel een stel "navy-seals on a mission". Onderweg nog een hele grote schildpad gezien, een green turtle. Aan wal gingen we eerst naar het uitkijkpunt, waar je een schitterend uitzicht hebt over White Haven Beach. Gelukkig kwam net de zon te voorschijn en kon je de kleuren goed zien. Het witte strand en het azuurblauwe water. Dit strand hoort bij de top 3 mooiste stranden van de hele wereld. Ik snap nu waarom, zo mooi! Wij waren met onze Curaçao stranden aardig verwend, maar dit sloeg alles. Onderweg nog een varaan (Goanna) gezien en een spin, die ik bijna voorbij gelopen was. Echt een flinke jongen, een Golden Orb Spider, al mijn moed bij elkaar verzameld en zelfs samen met hem op de foto gegaan, haha! Hij had goede schutkleuren, je zag hem niet door je cameralens, dus Frans wist niet of hij er wel op stond. Zie foto's.
Toen naar het strand zelf, wauw het was net zo'n reclamespotje. We hebben nog gezwommen en op de golven gebodysurft, het water was zo'n 25 graden. Echt magisch, we hadden zo'n gelukzalig gevoel allebei om daar te mogen zijn. Na 1,5 uur terug naar de boot, waar Deborah een lunch had klaarstaan. Heerlijke salades en broodjes, wat hebben we het toch goed! Na de lunch door naar Luncheon Bay, de noordelijke top van Hook Island, waar we eindelijk gingen snorkelen. We waren zo benieuwd of het aan onze verwachtingen voldeed en ja dat deed het! We waren net het water in en we zagen echt een slagschip, schrok me kapot, het was een Napoleon vis (humphead maori wrasse) zo'n 1,5 meter lang. Verder nog ontzettend veel vissen, waarvan je de meeste ook in Curacao ziet. Maar het koraal was zoals wij het nog nooit hadden gezien, zo mooi en zo gevarieerd. De kleuren en zoveel soorten, ook veel clam shells (mosselschelpen). Ik kon er maar geen afscheid van nemen, we hebben wel 1,5 uur gesnorkeld. Uiteindelijk moesten we terug naar de boot. Dan voel je pas hoe koud je het hebt, dus lekker een warme douche genomen. Daarna aan mijn blog begonnen en tussendoor even naar buiten voor een geweldige zonsondergang, zie foto. Ondertussen voor anker bij Hook Island, bij Baird Point.
Tijd voor een heerlijke appetizer, nacho's met kaas uit de oven, yammie! We groeien helemaal dicht hier, maar daar maken we ons nog maar even niet druk om.
We hebben gezellig bij elkaar gezeten en ontzettend gelachen, er zitten 2 echte Engelsen bij. Zo droog en zo adrem, heerlijk.
Na een heerlijke maaltijd, met o.a. een porterhouse steak en vis voor Karen op de bbq, hebben we nog even met de dames samen naar de sterren gekeken, voor op het dek. Het was een heldere sterrenhemel met een zichtbare melkweg. Oh wat zullen we dit gaan missen. Zo betoverend allemaal. Vroeg naar bed, morgen om 7.00 uur ontbijt.