19 april

19 april
Zo, vandaag gaan we aan een nieuw avontuur beginnen. We hebben alles wat we de komende 4 dagen nodig hebben in een rugzak moeten proppen, maximaal 10 kg. We vliegen van Sydney naar Ayers Rock. Onderweg tijdens de 3 uur durende vlucht zagen we hele grote zoutpannen en vlak voor de landing zelfs Ayers Rock in volle glorie vanuit de lucht. Heel indrukwekkend. 
Het vliegveld van Ayers Rock is een klein vliegveldje met maar een paar vluchten per dag. Daar werden we opgewacht door Mark, onze reisleider, chauffeur en kok voor de komende 4 dagen. We sloten aan bij de groep die vanmorgen vroeg al uit Alice Springs was vertrokken. We rijden in een grote soort jeep/truck, zie foto.
Karen hoopte van tevoren dat er niet teveel jong luidruchtig spul bij zou zitten. Tegenovergestelde bleek, we haalde de gemiddelde leeftijd flink naar beneden met zijn tweetjes. De groep bestond uit Duitsers (natuurlijk), Amerikanen, Canadezen, Engelsen en Australiërs. De oudste was zeker in de 80, oogde niet al te fit en we vroegen ons af hoe dat af ging lopen.
We gingen meteen door naar Ayers Rock en het aboriginal culture centrum, met allerlei verhalen over hoe belangrijk dit gebied voor de aboriginals is.
Al meteen veel mooie foto's gemaakt, heel bijzonder om hier te zijn.
We hebben er omheen gereden en gewandeld en morgen krijgen we de gelegenheid om hem zelfs misschien te beklimmen. Vandaag was de 2e keer dat de rots dit jaar opengesteld was.
Daarna naar ons tentenkamp, waar we in eenvoudige tenthuisjes, 2 bij 2,5 zouden slapen. Ellen en Mirjam bedankt voor al het voorwerk. Je wordt gek van al die vliegjes die in je ogen, neus, oren en mond vliegen. Vandaar die mooie burka's. 
Om 18.30 uur precies zou de zon ondergaan, waarbij het purperachtige licht op de rots valt. Dit hebben we onder het genot van bubbels en wat snacks vanuit een uitkijkpunt kunnen bewonderen. Zie foto's.
Er was verder geen licht (was kapot) in ons kamp. Dus in het donker met wat provisorische lampjes (o.a. zaklamp van iPhone met daarbovenop een doorzichtige flesje water) gegeten. Pasta vegetarisch en met vlees. Na het eten nog even bij het kampvuur zitten kletsen en mijn Duits op peil gehouden. 
Vroeg naar bed want morgenvroeg wordt om 6.00 uur het ontbijt geserveerd, want we gaan naar de zonsopkomst kijken. Overal wordt gewaarschuwd voor wilde honden en dingo's, dus alleen gaan lopen wordt sowieso afgeraden. Even naar de toilet gaan is er ook niet bij (arme Karen, die er 2 x per nacht uit moet) dat is zeker 1 km lopen in het pikkedonker met een zaklamp op je hoofd. Dus vannacht maar naast de tent, haha. Laten we hopen dat de dingo's niet rondom de tent lopen als ik zonodig moet vannacht.