Over de Lewis Pass

18 maart 2023

Vanochtend na het ontbijt, de koffers weer ingeladen en met de eigenaresse besproken, de Lewis Pass of de Arthur's Pass? Ze liet er geen twijfel over bestaan. Mooiste en kortste route is de Lewis Pass, 331 kilometer rijden in ongeveer 4,5 uur. Dus we volgen haar advies op. Het weer is vandaag zonnig en rond 09.30 uur rijden we weg. Het is zaterdag, dus weinig verkeer. We gaan vandaag de bergketen oversteken van de west- naar de oostkust. Allereerst gaan we 30 kilometer verder de bergen in om bij een van de laatste tankstations op de route te tanken, om met een volle tank eraan te beginnen. Daarna direct door naar het plaatsje Reefton, een klein dorpje met een Bakery waar we een koffie en broodjes voor onderweg kopen. Weer erg mooi uitzichten onderweg over de bergpassen, het is zeker geen straf om hier te mogen rijden. We stoppen bij Sint James op 1.000 meter hoogte. Daar eten we op een bankje onze lunch op en willen een stukje gaan wandelen. Er volgt een bord waarop staat dat het paadje links 20 minuten is en rechts van het paadje 4 tot 5 dagen lopen is! Dus even opletten dat we de juiste nemen 😅. Dat gaat gelukkig goed en na een half uurtje vervolgen we onze weg. Het landschap is hetzelfde als voorgaande dagen maar nu meer bergpassen. Wat ons de afgelopen weken wel opgevallen is dat ze de autowrakken van verongelukte voertuigen eerst een paar dagen laten liggen langs de kant van de weg, mits ze niet op een gevaarlijke plek liggen. Ze doen er dan een politielintje omheen. Dat is kennelijk een betere waarschuwing voor gevaarlijke stukken dan al die borden. Onderweg de playlist met o.a. Bob Dylan “Blowin‘ in the wind”, en Leonard Cohen met “Suzanne” en Fleetwood Mac met “go your own way”.

Rond 15.30 uur komen we bij ons tijdelijke nieuwe verblijf aan, Bendamere House Bed & Breakfast in Kaikoura. Mooie kamer op de begane grond met (wat een straf) uitzicht op de Stille Oceaan en het Seaward Kaikoura gebergte op links, maar eerst lekker even bijkomen. We wandelen naar het dorpje om een hapje te eten. Optutten hoef je hier niet, want ze houden erg van casual 😏. We proberen er nog wel een foto van te maken, wat we hiermee bedoelen! Ik ben jaloers op de krantenjongens hier, die fietsen hier rond en gooien al fietsende hun krant op het gazon of de oprit. Toen ik kranten bezorgde, moest je eerst afstappen, je fiets neerzetten en dan 6 hoog de flat in om in de brievenbus te bezorgen. We hebben er maar een foto van gemaakt.

Kaikoura is vooral bekend vanwege zijn mogelijkheden om walvissen en dolfijnen te spotten. Morgen gaan we wel weer iets spectaculairs doen (als het weer het toelaat)🤞