14 maart onderweg naar Jaipur

Om 7.00 uur gaat de ⏰. We zullen maar niet klagen over dat we geen warm water hadden om te douchen (waren we in Curacao trouwens wel gewend) na alles wat we vandaag onderweg gaan zien 😰. Keurig op tijd staat onze chauffeur op ons te wachten. Ons “privevoertuig”, aldus de folder van het reisbureau, is een Suzuki Swift 🚗. Best nog groot zo’n ding van binnen. Vandaag is een reisdag, dus we dachten meer een “rijdag” en waarschijnlijk weinig te vertellen en weinig foto’s, maar het tegendeel is waar. Allereerst proberen we uit de greep van de stad Delhi te ontsnappen. Dus veel filerijden. Ineens stopt de chauffeur op de snelweg en roept “take picture, take picture” (zoveel Engels hebben we hem gisteren heel de dag nog niet horen praten).
We stopten dus zodat we een foto konden maken van de “Mangal Mahadev Birla Kanan” dat is nog in New Delhi, waar hun belangrijkste God Shiva mega groot afgebeeld staat staat. Zie foto.
Overigens stoppen Taxi’s ook midden op de snelweg om mensen uit te laten stappen. Sommige busjes en tuktuk’s op de snelweg zitten zo vol dat de mensen er aan de buitenkant aanhangen of dat ze de deur open moeten laten 🚌 😂 zie foto’s. Local taxi’s noemt onze chauffeur ze en die rijden ook zo’n 80 km/uur, levensgevaarlijk!
We kunnen er niet over uit wat we allemaal tegenkomen onderweg 😱.
2 omaatjes staan midden op de snelweg en proberen over te steken, koeien lopen los op de snelweg of je ziet ze op een vuilnisbelt staan, deze zijn heilig en worden niet gegeten door de Hindoes. Niet zomaar een paar koeien we zien er echt honderden🐄 en veel schaap- en geitenhoeders met hun tulbanden op. We zien mensen in hun onderbroek langs de snelweg die zich aan het wassen zijn.
Regelmatig zien we spookrijders en wil je van de snelweg af dan gaat dat via een hobbelig zandpad. Hier en daar ligt een vrachtwagen op zijn kant en niemand ruimt het op.
We zien tentjes middenin een veld, of op een vuilnisbelt, geen glamping hoor 😰. We zien nog ouderwets handwerk als ze koren maaien met de hand met een sikkel en daarna wordt alles in een heel groot soort zeil gepropt en op een vrachtauto vervoerd. Maar die laden ze zo vol dat je het voertuig niet meer kunt zien 😂 je ziet dus een soort spookhooiberg over de weg glijden, zie foto’s. En op de scooters vervoeren ze vanalles , dus wij spelen het spelletje: “ik ga op vakantie en ik neem mee......(zie foto’s van de scooters)
Van de ene deelstaat naar de andere is er ook een grenscontrole waarbij je ook belasting moet betalen als je er over heen gaat. Daar staan ook de vrouwelijke bedelaars met hun baby op je raam te tikken.
We zien ook 2 halve vliegtuigen in de berm van de weg, die ooit als restaurant moeten gaan dienen (zegt de gids),wij denken er het onze van: (slechte noodlanding)🛬
Alles is hier half af, al het puin en afval ligt op stukken grond naast de rijbaan. We zien veel (jonge) mensen lopen langs de weg met een vlag op weg naar een tempel ver weg. Het is een soort Pelgrimstocht. Minimaal een week lopen, iedere Hindoe in India doet dit 1x in zijn leven, de meeste op slippers, sommige zelfs op blote voeten, mannen en vrouwen, niet leeftijdsgebonden. Gedurende zo’n 35 km zien we ze alleen of in kleine groepen lopen, zie foto’s.
Onderweg zijn eet- en rustplaatsen voor ze ingericht en worden ze begeleid door geluidswagens. (kennelijk om de moed er een beetje in te houden net als wij bij de vierdaagse doen), zie video’s.
De temperatuur is hier rond de 20 graden dus best comfortabel. We zien nu ook de eerste palmbomen en aapjes, die gevoerd worden door de fruitkarren, in de hoop zo toeristen te lokken om wat bij ze te kopen. Nu we ruim 200 km van Delhi zijn wordt het wat rustiger. De snelweg is een soort levensader waar langs alles gebeurd; vrachtwagens worden op de snelweg gerepareerd, gelast, banden vervangen en olie verversen.(3 keer raden waar ze die afgewerkte olie laten). Dan komen we bij Jaipur. Nog meer “handkraft”. In deze streek waar marmer gedolven wordt, zie je naast de kant van de weg hoe de mooiste beelden worden gemaakt, sommige wel 3 meter hoog. We komen nog langs de watertempel die middenin een groot meer gebouwd is. Erg romantisch. We komen aan in het sprookjesachtige hotel wat middenin het lawaaierige Jaipur ligt. Een beetje Maharadja achtig. Twee uurtjes gerust en daarna neemt de chauffeur ons nog even mee naar een hindoe tempel, de “Shri Laksmi Rayan Tempel” oftewel de Birla Tempel en die ligt onderaan bij een fort welke bovenop een berg ligt, zie foto’s. Ondertussen begint het zelfs te hagelen, gelukkig zitten we dan al in de auto.
Gegeten bij het hotel, wat maar matig was, maar Karen had wel een lekkere brownie als toetje gescoord! Nog even te voet het straatje in om wat water te kopen (geen drinkwater of om je tanden te poetsen uit de kraan hier). Flesje water en twee zakken chips: 40 roepie oftewel 50 cent alles bij elkaar. Dat zijn nog eens prijzen!