Reisdag Ushuaia - El Calafate

Vrijdag 11 maart

Dit wordt een saaie dag, dus ik waarschuw maar alvast.

Bij het opstaan blijkt dat het regent. Pfff... we hebben geboft de afgelopen dagen. Na ons ontbijt de koffers ingepakt en we maken ons gereed voor de derde vlucht deze reis. Hier hebben we het wel gezien en we zijn blij dat we een vroege vlucht hebben. Om 09.15 uur worden we opgepikt door een prive busje en 15 minuten later staan we op het vliegveld. Dat is zo klein dat we in 10 minuten de bagage afgegeven hebben en door de security heen zijn. Ze willen nog wel ons vaccinatieboekje zien, want met onze QR-code kunnen ze hier niets. Terwijl we wachten bij de gate zien we heel veel mensen naar een Mariabeeld lopen en een “kruisje” maken. Ik weet niet wat dat zegt over de vliegmaatschappij waar we mee gaan😬 maar Karen zegt: “als het goed is voor hun zal het ook goed zijn voor ons”.

Het vliegtuig vertrekt een half uur voor de geplande vertrektijd! Kennelijk was iedereen er al. Zodra we boven de wolken zijn schijnt de zon (zoals altijd). Met een lekker muziekje op mijn playlist en naar buiten zicht op de besneeuwde Andes, die we in de lengterichting volgen, vliegt de tijd voorbij en voor we het weten staan we in Calafate aan de grond, een half uur te vroeg dus. Maar we moeten vervolgens helaas ruim 30 minuten wachten op de bagage. Soms zit het mee, soms zit het tegen. Haha nee hoor wij klagen niet, want er staat een busje met gids op ons te wachten die ons keurig naar het 18 km verder gelegen El Calafate brengt. We zitten in een mooie oude Ranch die is omgebouwd naar hotel, met de naam Kau Yatun. We checken in, eten daar een hapje en gaan een uurtje rusten en even communiceren met de rest van de familie. Rond 16.00 uur wandelen we een paar kilometer tot we in het dorpje zelf terecht komen. Nog steeds zijn alle medereizigers en toeristen Argentijnen die hun zomer vakantie gebruiken om rond te reizen in hun eigen land. El Calafate stelt ook niet zoveel voor. De reden van hun bestaan is de 80 kilometer verder gelegen Perito Moreno Gletsjer. We zien verder heel veel zwerfhondjes die door het dorp/stadje lopen en rondhangen en waarvan er eentje besluit ons te adopteren. Althans hij loopt een kwartier achter ons aan en blijft stil staan als wij dat ook doen. Soms loopt ie vooruit als een soort gids en we zien dat andere hondjes deze truc bij meerdere toeristen doen.
We ontdekken de enige rooftopbar in El Calafate, eerst een lekkere Aperol Spritz voor Karen en bestel ik wat spaghetti en Karen bruschetta met guacamole 😋. Daarna wandelen we terug en doen nog wat boodschappen. Voor nu lekker een boekje lezen in onze kamer waar we 2 tweepersoonsbedden hebben. Kopje thee met chocolade voor Karen en een borrel voor mij, het is tenslotte al 20.30 uur. We verheugen ons erg op de tour van morgen, hopelijk werkt het weer mee en kunnen we dicht bij de gletsjer komen 🤞