Expeditie naar de Perito Moreno Gletsjer

Zaterdag 12 maart

De dag waar we erg naar uitgekeken hadden. Vandaag gaan we naar de Perito Moreno Gletsjer.

Na een heerlijk ontbijtje worden we opgehaald door een niet zo grote bus met totaal 11 mensen, een gids en chauffeur. Aangezien we weer de enige niet-Argentijnen zijn moet onze gids Monica ook haar verhaaltjes in het Engels doen. Deze keer is het bijna niet te verstaan, ze praat alles door elkaar heen en je moet goed luisteren wanneer het Engels is. Wat we ervan verstaan schrijven we meteen op, zoals dat het gebied waar we door rijden uit 6 zones bestaat, wedlands, steppe, overgangszone, bos en bomen, gletsjer en uiteindelijk hoogste piek. Heel bijzonder om zo gedurende 80 km het landschap zo te zien veranderen. We zien koeien, schapen, kleine struisvogels en flamingo’s onderweg, aparte combi 😂. Ik ben net zo verrast door de flamingo hier als we van de kolibries in Canada waren, vanwege de lage temperatuur. De chauffeur stopt nog voor een hele grote zwarte Adelaar, zie (vage) foto. We zien op het hele stuk drie huizen/ranches.

Bij het 1e uitkijkpunt zien we de 1e glimp van de gletsjer, wow nu al indrukwekkend. We besluiten ook de boot tour te doen bij de gletsjer, dan kun je namelijk tot op een paar honderd meter dichtbij komen. Dichterbij kan niet want als zo’n 60 meter hoog stuk afbreekt komt er altijd een vloedgolf achteraan. Nou het was echt de moeite waard! Veel te foto’s en video’s gemaakt, haha. We zien nog een stukje gletsjer losbreken en met flink geweld naar beneden storten. Helaas te laat om te filmen, hopelijk lukt dat straks nog. We varen een uurtje langs de gletsjer en kijken onze ogen uit naar dit bijzondere en overweldigende natuurverschijnsel. Vanaf mei is het meer bevroren en dan komen Nederlanders hier de alternatieve 11-stedentocht rijden. De oppervlakte van de gletsjer is 250 vierkante km. Hij schuift in het midden ongeveer 1-2 meter per dag op. Het is bijna niet te omschrijven en dat proberen we dus ook niet.

Hierna rijden we door naar de gletsjer zelf, waar we eerst wat te eten scoren. Ze hebben een geweldig systeem hier, allerlei loopbruggen met verschillende niveaus. We hopen natuurlijk op een video momentje van een stuk gletsjer wat losbreekt. Het rommelt overal om je heen, de gletsjer is constant in beweging. Iedereen heeft zijn camera klaar voordat ene moment, echt spannend je weet nooit waar en wanneer er iets losbreekt. Frans vergelijkt het met safari, constant kijken en alert zijn of en wanneer je iets ziet. En we hebben geluk, want ik heb de hele tijd mijn video op mijn telefoon in de aanslag, zie video. Verder is het gewoon heel erg mooi en indrukwekkend om rond te lopen, je kunt overal zitten en op relingen hangen om de gletsjer vanuit allerlei hoeken te bewonderen. Ons verwachtingen voor deze dag lagen hoog en we zijn niet teleurgesteld daarin!

Het was geweldig, zie alle foto’s en video’s 😅

Bij ons ranchhotel is buiten zo’n gaucho met zijn paard en zijn honden bezig de schapen bij elkaar te drijven. (zie video) s’ Avonds gegeten bij een pizzarestaurant. Frans nam biefstuk die taai was (wat verwacht je dan bij een pizzatent🤓). Frans heeft al dagen ruzie met zijn gezondheidsapp. Die zegt dingen als: “u loopt veel meer dan normaal” (waar bemoeit google zich mee.)😉 Vandaag 12.000 stappen en 38 verdiepingen. Indy O heeft ons al ingecheckt voor de vlucht van morgen naar Bariloche. Zo wordt vakantie wel heel erg makkelijk.