Dagje shoppen

Na een onrustig nachtje waarin jetlag, hevige regen en de onbekende geluiden (oké toegegeven en een beetje de alcohol) de hoofdrol spelen, worden we vroeg wakker. 

Een ontbijtje gemaakt met gebakken eitjes. Alles oké, alleen dachten we jus d’0range gekocht te hebben (100 % naranga) maar dat bleek sojamelk met sinasappelsmaak te zijn, jakkie! Terwijl het regent eten we het buiten onder het afdakje op. Dat heeft toch iets gezellig zo’n klaterende tropische regenbui. Karen gaat in ons tuintje op onderzoek uit. En opeens steekt ze een foto van een hangbuikzwijntje onder mijn neus. En ik zie dat die foto 1 minuut geleden gemaakt is. Blijkt dat er in het gangetje naast onze kamer dat beest verblijft! (Ja Hanny, ik had de nooduitgang wel gezien maar niet gecontroleerd 😉). Nou wordt ik wel eens vaker van beschuldigd me als een zwijntje te gedragen maar deze keer was ik het dus niet geweest. Het zwembadje had ik al gezien, maar dan valt mijn oog op een hele grote bbq en dan krijg ik als slagerszoon toch rare associaties. Het beest blijkt Sophia te heten. Maar Zwijn +BBQ+ Slagerszoon =Speklapje 🐗

Dus voor mij heet hij Speklapje en hij moet vannacht rustig zijn anders wordt hij er een!  In juridische termen is dat een soort  “uitlokking”. 

Vandaag wordt dus een dag waarin we ons binnenshuis, vanwege het weer, moeten zien te vermaken dus we gaan met Indy in een “ubertje” naar een Shopping Mall. Ondanks dat het regent kunnen we daar droog en in de airco (want het blijft 31 graden) shoppen. Niet dat we iets nodig hebben maar Indy koopt sneakers en wij scoren een koffie en een paar fruit-shakes. Daarna door naar een andere Mall. Indy en Karen scoren een pizza bij de Pizzahut en ik iets met kip. Het valt telkens op dat we op straat om de paar kilometer wel een militaire jeep tegenkomen met drie personen met automatische wapens in de achterbak. Ze zijn gevechtsklaar (zie foto). Dat heeft te maken met het oplaaiende geweld van de narcobendes tegen elkaar en de politie. Zo werden op 28 juli 2018( twee maanden geleden ) 7 politieagenten doodgeschoten op straat 2 kilometer bij ons huis vandaan, tegenover het restaurant waar we straks gaan eten. “Op tijd bukken” blijft dus het motto, ook hier. Oh ja en ze vinden het “NIET” leuk als je foto’s van ze maakt (aldus de richting van de loop van de wapens als ze doorkrijgen dat je foto’s maakt). Rond 15.00 uur weer thuis en we vallen een paar uurtjes in slaap. En dat mag want het is Vakantie! (maar niet zo verstandig want vannacht moeten we de prijs daarvoor betalen denk ik). Inmiddels krijgen we een bericht van onze eigenaar van de Airbnb dat het slecht weer is en nog slechter wordt en dat we in geval van nood bij ze terecht kunnen. (Ja Jaap, we zijn wel een beetje jaloers op jullie mooie weer in Uje) Die tropische stormen krijgen hier een naam als ze een orkaan kunnen worden en dus gevaarlijk worden. (Eigenlijk omgekeerd als met dat zwijntje: nu hij een naam heeft gekregen “speklapje” wordt het pas gevaarlijk voor hem. Indy en Evie Z weten hoe dat af kan lopen toen we 14 jaar geleden op de boerderij twee kuikens kregen die ik respectievelijk “kip” en de andere “nuggets” noemde 🤫).

‘s avonds weer een droog moment waarin we een ubertaxi naar een gezellig restaurantje genaamd “La Parilla” nemen. Live muziek van een Mariachi band (zie onze video) en als je niet weet wat dat is heb je misschien vroeger ooit de “Lucky Luke en Tortillas voor de  Daltons “ gelezen ( nee? Snel doen) , of de navolgende film gezien ( The Naked Gun 2½: The Smell of Fear: Bésame Mucho. - YouTube ) https://m.youtube.com/watch?v=FjursdqfUhM

Misschien wordt ik wel te oud voor dit soort uitleg 👵🏻. 

Een sissende vleesschotel voor mij en Mexicaans voor Indy en Karen. De ober, een klein grappig mannetje, heeft zijn oog op Indy (of op Karen) laten vallen want als hij ons komt bedienen maakt hij er iedere keer een show van. 

Karen laat zich weer verleiden tot een bowl Margarita die hij op zijn hoofd komt brengen (foto) evenals mijn ”Sol” biertje (zie foto) en uiteindelijk liep hij met vier glazen bowl door het restaurant. Pessimist als ik ben (of optimist?) dacht ik een mooi youtube filmpje te maken toen hij richting van de plafondventilatoren liep, maar helaas, (gelukkig voor hem) liep dat goed af. Lekker gegeten in een leuke sfeer. Indy laat ons het (pret)park zien, wat er ook gezelig uit ziet ondanks de regen. Het is dat we er te oud voor zijn anders hadden we graag eens in een roze Hummer MV rond gereden (iets voor jou Erna?). Rond 21.00 uur weer thuis. Indy krijgt ook nog een berichtje van haar school dat morgen de lessen uitvallen tot 16.00 uur vanwege de tropical storm Michael, zie foto. Dan kunnen we rond 16.00 uur mooi met haar in zo’n lokaal “busje” mee naar de Universiteit. Nu nog even de blog typen terwijl de windkracht toeneemt. 

Best “spooky” ( ben ik nu een ghostwriter ?) Tot morgen.