Aankomst Cancún

De reis waar we weer lang naar uitgekeken hebben is aangebroken!

Indy gaf aan dat het erg slecht weer is. Hurricane season. Dus voor we vertrekken hebben we ons eerste tripje op zondag naar Cozumel a.s. al gecancelled.

Vroeg ons bedje uit want Annemieke komt ons ophalen en wegbrengen naar Schiphol. Gisteravond alles ingepakt en dat was nog wel ff passen en meten want we moeten van alles voor Indy meenemen. Die zit tenslotte al bijna 2 maanden in Mexico en heeft nog twee maanden te gaan. Ze mist toch een aantal dingen en sommige zijn belangrijk. Echt Serieus! #ikneemmeenaarmexico# Dus we nemen voor haar mee: kleding, make up, schoenen, (drie paar) go pro, pepernoten, nog een zak pepernoten en ja hoor nog een zak truffelpepernoten en..... anderhalve kilo pindakaas. Zelfs met deze extra toevoegingen zitten we ieder op 16,5 kilo dus daar blijven er straks max 13 van over waar we drie weken mee door de jungle gaan.

Op ons gemakkie sjezen we naar Schiphol en bij de “ kiss and ride” worden we er snel uitgef...... ehhh gezet omdat het daar erg druk is. Afscheid van Miekie en we lopen soepeltjes overal doorheen. Alleen het Airfrance toestel naar Parijs vertrekt weer eens een half uur te laat waardoor het redelijk krap wordt voor de overstap naar Cancún die we in Parijs moeten maken. Gelukkig geen wachtrijen in Parijs waardoor we nog net op tijd zijn en bijna direct kunnen boarden. Nu maar duimen dat de bagageafhandelaars in Parijs onze bagage van boord en aan boord van dit vliegtuig hebben kunnen krijgen. Anders wordt het toch een tandenborstel kopen en de “onderbroek binnenste buiten”. Maar dat weten we pas over 10 uur. Films, eten, niet slapen, heel veel ongemakkelijke houdingen en nog meer films ✈️.

Ja we zijn er, bij de immigratie in Mexico gaat het erg snel en ze stempelen zonder in je paspoort te kijken. Kennelijk willen ze ons erg graag hebben daar! We moeten wel erg lang op onze bagage wachten, aiai... als hij er maar bij zit! En ja hoor ligt er tussen en daarna snel naar buiten waar Indy op ons staat te wachten bij de uitgang: “ Family and Friends”. Allemaal erg blij om elkaar te zien! Indy heeft een lokale Mexicaanse vriend gecharterd die voor taxichauffeur speelt. Het regent flink en na een kwartiertje zet hij ons af bij de Airbnb die Karen geregeld heeft. Even onze spullen afgooien en dan door naar Indy’s verblijf waar ze al een paar maanden woont en ook de komende zal verblijven. Die is echt dichtbij, ongeveer 120 meter bij ons vandaan. Haar kamer is in een huis wat op een resort ligt. Dus een bewaker bij de ingang en als je er niets te zoeken hebt kom je er ook niet op. Ze heeft echt een mooie kamer met alles er op en eraan inclusief zwembad en hangmat. Een snelle rondleiding en dan door om boodschappen te doen en pesos te halen.

Het begint nog veel harder te regenen waardoor we zelfs diverse keren moeten schuilen. Pesos gepind en boodschappen gedaan en daarna met een taxi naar huis. (eerste keer in ons leven dat we boodschappen in een taxi gedaan hebben!). Inmiddels is het donker en nemen we een “ ubertje” 🚕 naar het hotelgedeelte van Cancun waar het stikt van de Amerikanen. Indy loodst ons naar een heel gezellig lokaal klein eettentje met zuid Amerikaanse muziek, waar we ons tegoed doen aan burrito’s en ik hou het bij een hamburgertje. Nou ja zeg maar hamburger! En als enige carnivoor in dit gezelschap moet ik hem ook helemaal alleen wegwerken. Gelukkig hebben Karen en Indy ook een taak: ze hebben ieder een cocktail besteld “frozen margarita” 🍹en dat blijkt een hele liter te zijn. Per persoon! Dus het wordt een hele gezellige avond waarin Indy ons bijspreekt over haar universiteit, vrienden en huiselijk leven hier. 

Hoe hard die “ margarita’s “ aankomen merken Karen en Indy als ze opstaan van de barkruk als we vertrekken. Ik versta : “ikbevooehwedieaaita” de hele tijd. Na drie keer blijkt dat ze zeggen : “ ik voel hem wel die Margarita”! 🙈

Gelukkig begrijpen ze elkaar beter, dat heb je met gelijk bestemden. Met een ubertje weer terug en nadat we Indy thuis afgezet hebben, wandelen we naar ons verblijf. Inmiddels is het bijna 21.30 uur maar de Nederlandse tijd is 04.30, dus wij zijn al 23 uur op en aan het reizen. We vallen nog net niet met de tandenborstel in de mond in slaap, maar veel scheelt het niet. Morgen weer een dag! Eerst maar eens goed ons appartement bekijken, want we horen rare geluiden s’nachts! Zie foto’s en video.