Tikal, Guatemala

Op tijd naar bed gaan betekent niet altijd dat je ook kunt slapen. Dus Karen lag om twee uur nog wakker. Rond 03.30 uur staat er al iemand voor de deur te roepen dat de koffie klaar is. Dat blijkt de gids te zijn. Ondanks het weinige slapen voelt Karen zich een stuk beter. Er komen nog 6 andere mensen bij en na drie minuten wandelen, kunnen we onze entree tickets voor de ruïnes laten zien en naar binnen. We hebben de sunrise tour geboekt die je alleen met een gids mag doen en ook een dagticket, zodat we op eigen houtje overdag nog het park in kunnen. Stikdonker, dus met onze telefoon lichten we het looppad bij. We zijn echt de eersten en na drie kwartier strompelen en klimmen staan we aan de voet van tempel nummer 4 waar we moeten zijn voor de zonsopgang te zien. De natuur is nog in rust. We weten eigenlijk nauwelijks waar we zijn of op staan, want het is gewoon echt pikkedonker.

We klimmen nog met trappen 70 meter omhoog waarna we op de bovenste treden van de beroemde tempel plaatsnemen in het donker. Er komen nog 20 mensen bij en met zijn allen wachten we af. Ineens begint er een brulaap een gigantische geluid te maken waarna er een kakefonie van andere dieren bij komt, vogels en allerlei dieren die we niet kunnen zien. Heel bijzonder en magisch, luister maar naar de video 🙉. 

Dan wordt het in een rap tempo lichter rond 06.00 uur. De zonsopgang zien we echter niet doordat het te bewolkt en te veel dauw is. Dus we zien de zon niet maar het is wel een mooi licht- en geluidspel. Een beetje de Disneyfilm,  “The Lion-king “ (maar dan zonder Lion). De gids noemt het ook “het wakker worden van de jungle!” Wij vonden het een belevenis die wij vergelijken met het zien van de Grand Canyon of de Machu Picchu, echt indrukwekkend. Ja beschrijven gaat niet dus dat probeer ik dan ook maar niet. Rond 06.20 uur dalen we weer af van de tempel en de gids laat ons diverse andere tempels zien en geeft veel uitleg over.... van alles waar we jullie niet mee zullen vermoeien. We zien papegaaien, een soort capibara, 2 Toekans (die van der Valk dingen) nu ook de brulapen en zelfs een hele mooie vogel, familie van de Quetzal. Het fijne van deze tour is dat de temperatuur nog aangenaam is en we het park bijna voor ons alleen hebben, zie foto’s. Karen denkt ook een bekende Nederlander ontdekt te hebben dus ze maakt stiekem een paar foto’s, daar komen we in Nederland nog wel achter 😂.

Rond 08.30 uur zijn we terug bij Jaguar Inn en eten een ontbijtje wat prima smaakt en dat hadden we ook wel verdiend. Even een paar uurtjes ons bed in. We besluiten de middagtour op eigen houtje te doen vanaf een uur of 3. Dus mooi tijd om ons verslagje bij te werken. Omdat er in dit giga natuurpark geen telefoonmasten staan, kun je hier ook niets doen met je telefoon behalve foto’s maken. Wel lekker rustig. 

TIP: wat wel altijd werkt is Maps.me . Daarop navigeer ik hier gewoon tussen de paden van de ruïnes door. Ook twee jaar geleden, toen ik met mijn broers van Nederland naar Dakar, Senegal reed,( zie onze site : Slabroekdakar) navigeerden wij door de Sahara woestijn hiermee. Kost niets, heeft geen internet nodig en is reuze handig ook in Europa. 

Na een heerlijke lunch, Karen neemt natuurlijk weer tortilla chips met guacamole 😋. Daar zal ze echt weer van af moeten kicken terug in Nederland of toch niet volgens  Chris onze buuf, zie https://www.facebook.com/ALDI.SUED/videos/1790283281035910/

Misschien toch nog een ladenblok nodig Ramon 🙌.

In de middag lopen we nogmaals rond en nu een andere route met weer andere gebouwen. De aapjes geven nog een speciale show voor ons weg, maar je moet niet te lang stilstaan want dan zitten er joekels van mieren op je benen. Karen is nog een van tempels opgeklommen om een mooie overzichtsfoto te maken en op dezelfde hoogte als de slingerende aapjes in de bomen te komen om een video te maken.  Ik maak nog een foto van Karen, bovenop diezelfde tempel, je moet wel heel goed kijken om haar te zien, die blije in het midden 😃. We zijn weer nagenoeg alleen in het park als we in een grote hoosbui terecht komen en nog een aantal kilometers bergaf door de zandpaadjes moeten. Om 17.00 uur zijn we terug en hebben dan 17.300 stappen gezet oftewel 11 kilometer gelopen en 38 verdiepingen geklommen. 

Rusten, avondeten en het was weer een heel mooie (lange) dag. Internet ligt er na de onweersbui ook uit, waarschijnlijk voor de komende paar dagen. Kunnen wij ons niet voorstellen als je een bedrijf moet runnen, ze blijven er hier heel relaxed onder. Morgen om 06.00 uur op, om naar onze eindbestemming Belize te gaan.