9 en 10 maart Dubai

Jaaa, het is weer zover🧳. Onze reis gaat deze keer naar Dubai en India. Eigenlijk is het alleen de reis naar India die we gepland hadden, maar doordat we een verplichte tussenstop in Dubai moeten maken hebben we i.p.v. drie uur er maar drie dagen van gemaakt. Meestal als we zeggen waar we heen gaan met onze reis, zeggen mensen ”oh leuk”. Toen we echter vertelden dat we deze keer naar India gingen, waren de reacties stukken gematigder. Meer van: “ehh .. zo..., spannend....bijzonder” gevolgd door: “let wel op met eten want iedereen wordt ziek”, en “ze zijn weer in oorlog met Pakistan sinds vorige week” en nog veel meer opbeurende(ahum) woorden. Haha. Met dollars, euro’s en roepies op zak rijden we naar het vliegveld. Ruim op tijd zijn we daar, we vliegen om 22.00 uur. We hebben nog wat broodjes van thuis meegenomen, maar eenmaal op het vliegveld kijken we elkaar even aan en besluiten toch nog maar even bij de MacDonalds een burger te eten. Want je weet maar nooit wanneer de volgende maaltijd is (waar je niet ziek van wordt)🤔.
Terwijl ik dit aan het typen ben, zit Karen “Wie is de mol” te kijken want daar is vanavond de finale van. Om niet ongewild van de uitslag te vroeg geïnformeerd te worden heeft ze zichzelf een “shutdown” van alle social media, opgelegd. Mmm.... wel lekker rustig.
Dan stappen we aan boord van het grootste vliegtuig ter wereld (853 passagiers) en vliegen met Emirates. De stewardessen dragen traditionele kleding met rode hoedjes en een witte sjaal. Wij zitten bovenin op de tweede verdieping. Die trap die je op de foto ziet is dus in het vliegtuig! Lijkt wel een soort cruiseschip, deze Airbus A 380. Van binnen ziet het er mooi en ruim uit. Een beeldscherm zo groot als een tv en het toilet is zo groot als drie KLM-toiletten bij elkaar. Filmpje kijken, hapje eten. We vliegen over Mosul, Bagdad en Basra en ander gevaarlijk klinkende namen, gelukkig wel om Syrië heen. Na 6 uur vliegen staan we aan de grond in Dubai, met een tijdsverschil van 3 uur met Nederland. Het is hier nu 07.15 uur en wij hebben hooguit een half uurtje gedoezeld in het vliegtuig.
Het is een groot vliegveld (voor Dubai geldt groot, groter en groots 😱). Immigratie is fluitje van een cent, wel bijzonder het werktenue wat de douaniers dragen, zie foto. Weer zo’n mooi stempeltje erbij in het paspoort.
We werden opgewacht door een Dubaiaan of (Dubainaar ?) die al vanaf een afstand riep “Karen?” alsof het op haar voorhoofd stond 😂. (Geen idee waar hij haar van kent) Met een shuttle naar ons hotel. Een prima hotel, in een prima buurt. Alleen blijkt dat ze ons op de City sightseeingtour voor morgen geboekt hebben i.p.v zoals afgesproken op die van vandaag. Maar morgen kunnen we niet, want dan hebben wij al de Burj Kalifa en de ziplinetour geboekt. Karen gaat bellen en om een lang verhaal kort te maken (laat Karen maar schuiven als het op regelen aankomt): sturen ze een privé chauffeur die met ons gaat rondrijden en voordat hij bij ons is proberen wij nog een uurtje slaap te pakken (want wij zijn ook geen 20 meer!)
De chauffeur brengt ons in deze miljoenenstad, eerst naar “the Dubai Frame” een heeeeel groot raamwerk, soort schilderijomlijsting maar dan 150 meter hoog. Met de lift snel naar boven en als je uitstapt sta je onverwachts op glazen vloerplaten waardoor je 150 meter naar beneden kijkt alsof je in de lucht hangt, zie video! Niets voor mensen met hoogtevrees. We horen dan ook allemaal : Oe... en aaaa... om ons heen. Als je naar links kijkt zie je de oude stad zonder hoogbouw en naar rechts zie je tientallen zeer hoge architectonische hoogstandjes met de Burj khalifa als hoogste. Heel mooi uitzicht. Daarna naar de andere kant van deze moderne stad gereden naar de Burj Al Arab en daarna door naar het kunstmatige eiland in de zee in de vorm van een palmboom maar dat zie je alleen vanuit de lucht of plattegrond. Het is kilometers groot met dure hotels en Koninklijke paleizen. Veel dure auto’s en we lopen naar binnen op een paar plaatsen en zien hoe de echt rijken der aarde leven. (herinnering: ons staatslot van vandaag nog even checken 😉) de mensen hebben geld en dat is te zien. De moderne en luxe wereld komen bij elkaar, de Sjeiks (met die witte soepjurken en tulbanden) rijden in Lamborghini’s en Ferrari’s en de vrouwen zitten aan de shisha.
De werkende mensen komen veelal uit Pakistan, India, Egypte en Indonesië. In het Atlantis hotel, wat gigantisch is, is het onderwater sea aquarium. Wij hebben zoiets al eens eerder gezien, en het kost een berg entree, dus wij wilden naar een restaurant op hoogte om overzicht t e hebben over Palm Island. Overal beveiligers die ons tegen hielden, maar niemand kent dat restaurant. Maar beleefd als ze zijn, laten ze ons telkens door tot we ineens aan de achterzijde het seaquarium binnen lopen. Haha “bonus voor ons”. Uiteindelijk blijkt dat restaurant alleen voor de hotelgasten te zijn! Daarna de chauffeur weer opgezocht die zat te bidden bij de auto en door naar de Marina, oftewel de haven met een adembenemend uitzicht op een mooie gedraaide toren, zie panorama foto van prachtige skyline. Ergens in deze omgeving moet het morgen gaan gebeuren!!! De langste “urban zipline” ter wereld, 1 kilometer lang. Oftewel over de Dubai marina op een hoogte van 170 meter afdalen met een snelheid van 80 km per uur hangend aan een kabel om je lichaam. Dit heb ik van Karen cadeau gekregen voor mijn verjaardag. (zou ze van me afwillen? is mijn levensverzekering te hoog? Je gaat je vanalles in je hoofd halen. 😳)
Terug in ons hotel rusten we nog wat. Daarna terug naar de Mall vlakbij ons hotel, waar we wat te eten scoren. Als je zo rondkijkt in die Mall zijn die qua merken, temperatuur en bouw identiek aan waar ook ter wereld. Alleen als je die witte tulbanden en jurken ziet weet je dat je ergens in Arabië zit. Nu inchecken en tickets printen voor de vlucht van dinsdag en op tijd naar bed voor de activiteiten van morgen. 😴