Terugreis Nederland

Gisteravond nog gemaild naar het reisbureau of de vertrekbelasting nu wel of niet in de ticket inbegrepen zat. Vanmorgen een berichtje dat het er wel in zat. Dus voor niets Belizaanse dollars gehaald. 🤨

Rond 06.30 uur opgestaan en de tas gepakt. Dat is de 9e keer dat we onze tassen inpakken deze reis en ik kan je vertellen dat het er niet netter op wordt. Primitief ontbeten in een soort koffietentje naast het hotel en om 08.00 uur opgehaald door een taxi om ons naar het vliegveld te brengen. Daar ingechecked, maar Karen krijgt een “ssss rating” op haar ticket, dat wil zeggen dat ze extra gecontroleerd gaat worden. Maar onze bagage wordt wel doorgelabeld naar Amsterdam, dus we zien wel hoe het gaat in Atlanta. Omdat je dit Belizaans geld nergens kunt gebruiken en ook niet kan inwisselen buiten het land zelf, begin ik een lange tocht langs winkeltjes en taxichauffeurs om het beetje bij beetje weer om te zetten naar Amerikaanse dollars. Dat lukt en die kan ik overal ter wereld weer gebruiken. 💵 Door de security heen en nog twee uurtjes wachten waarin we onze telefoons opladen. Omringt door lawaaierige Amerikanen. Net voor we moeten boarden wordt Karen opgeroepen voor een extra security check( ja we dachten al, waar blijft het, gelukkig hoeven we deze keer niet met de handen in de lucht tegen een auto te gaan staan, net als toen met de kinderen in Canada😬) En omdat we samen reizen ben ik ook de klos. Als de vrouw die de extra fouillering moet doen, plastic handschoenen aantrekt vreest Karen even dat ze...... maar gelukkig worden we alleen geswiped. Voordeel is wel dat we daarna als eerste aan boord mogen.

Dat wordt 2,5 uur vliegen. Delta Airlines, lekkere stoelen, goed vliegtuig, filmpje, voorbij voor je het weet en dan we staan in Atlanta. Onze koffers gaan rechtstreeks door en wij blijven in transit, maar moeten nog wel even door de immigratiedienst heen. Die doen voor de eerste keer in Karen’s laatste 25 jaar niet moeilijk (waarschijnlijk omdat we 2 uur daarna toch weer weg zijn). We eten een snelle hap op het vliegveld en na 2 uurtjes vertrekken we voor het laatste stuk.

Lange vlucht nauwelijks geslapen. Verder is er een lang verhaal wat eigenlijk alleen voor mij en Karen leuk was en niet uit te leggen valt (zo’n gevalletje “had je bij moeten zijn”😳) de ingrediënten zijn: bejaarde stewardessen, harde klap, broekriem, onwel geworden persoon. Dit verhaal lichten we desgevraagd mondeling nog wel een keer toe. 😂

Om 11.00 uur de volgende ochtend landen we weer in Nederland, waar we de trein naar Oss nemen en Ma ons ophaalt. Voor de vijfde keer zetten we ons horloge in een andere tijdzone. We hebben er 17.842 km op zitten! Het is ruim 17 graden kouder dan toen we gingen, maar het is wel heerlijk om weer thuis te zijn.

En...... vooral bedankt voor jullie reacties, die maken dat we toch iedere keer weer een uurtje nemen om alles op te schrijven.