Vinkje op de bucketlist ✔️

22 oktober 2018 - San Pedro, Belize

Ha die Wim, “ no worries” mijn voet doet weer prima mee hoor. 😉

We besluiten eerst maar eens op te staan en lekker te gaan ontbijten aan het strand bij het hotel. We nemen allebei een uitgebreid American breakfast. De zon schijnt en er staat een lekker briesje. De excursie waar we al zolang naar uit hebben gekeken, blijken we ook bij het hotel te kunnen boeken. Dus we lopen naar de pier van ons hotel en regelen het daar in 2 minuten: “ charge it on our room.” Vanmiddag om 14.00 uur vertrekken we en het is nu pas half negen. Dus we gaan heerlijk in het zonnetje liggen om een beetje kleur te krijgen, want wit terugkomen van vakantie is ook niets😎. Na drie uurtjes op het strand, gaan we lunchen en wachten daarna nog even op de pier, totdat het dan eindelijk zover is!

Wij blijken de enige twee te zijn op een boot voor 20 personen, maar de eigenaar laat de trip toch doorgaan. Mooi een privétour dus. De gids/ bestuurder van de boot met twee motoren van 200 pk ieder, scheurt een paar kilometer over het water naar het Hol Chan Marine Reserve. Dat is een natuurreservaat, maar dan onderwater, eerst moet de gids bij een bootje betalen om ons te mogen laten snorkelen. Daar zijn overigens meerdere bootjes met toeristen, dat is dan weer jammer (gelukkig is het laagseizoen). Daar gaan we het water in en de gids zwemt met ons tweeën mee. We zien “aardig” koraal, maar wel veel mooie tropische vissen, een haaitje en een grote dikke groene murene. Ook zien we nog een paar duikers zwemmen. Na 20 minuten gaan we terug naar de boot en varen verder de zee op.

Een paar kilometer verder komen we aan op Shark Ray Alley, de naam voor het rif waar zowel de rifhaaien, zusterhaaien als stingray’s te vinden zijn 😬. Volgens de gids gaan we ze zeker zien, (wij zijn wat gematigder enthousiast, want we hebben in het Jaguarpark tenslotte ook geen jaguar gezien). Zo te zien ligt daar maar één andere boot. Als we aankomen wordt onze boot aan een boei vastgemaakt en direct zwemmen er vijf, zes grote haaien die op het geluid van de motor zijn afgekomen. Die zusterhaaien zijn geen agressieve dieren en eten niet al te grote prooidieren, ze moeten je alleen niet voor voedsel aan zien. Ze zijn wel echt groot, zo’n meter of 3,5. Ik ga met mijn snorkelspullen aan in het water en ga alvast even kijken hoe dat er onderwater uit ziet en dacht toen 😱😳. Karen dacht ondertussen  “ik wacht mooi even, kijken wat er gebeurd” en filmt en fotografeert ondertussen. Daarna sprong Karen er ook in. We hopen dat de gopro het allemaal een beetje vast legt. We zwemmen er echt tussen. En soms zwemmen ze tegen ons aan, maar doen niets. Hun huid lijkt wel schuurpapier. Even daarna zwem ik er tussendoor als de kapitein van een andere boot wat visafval in het water gooit (om zijn toeristen die hij aan boord heeft wat leuke foto’s te laten maken vanaf de boot). Toen werden die beesten ineens helemaal gek van de geur van bloed en ze zwemmen, draaien en happen als een idioot in het rond. Ik kan je vertellen: “not funny “ als dat om je heen gebeurd. Maar dat loopt goed af. Pfff wel even een adrenaline rush. (En zweten maar dat ziet niemand onder water 😥). Karen beweerd dat ze me zelfs een “kreet “ heeft horen roepen. (En dat zou best eens waar kunnen zijn 😬)

Karen ziet een grote stingray zwemmen en zwemt een stukje onderwater met hem mee. Dan zien we er nog een en het is geweldig om te zien hoe ze zich majestueus (het enige woord wat ik hier bij kan bedenken) door het water voortbewegen. Zie foto’s en video (op groot scherm 😉)

Later aan boord glunderen we van oor tot oor vanwege de geweldige ervaring en we zitten merkbaar nog vol met adrenaline als we weer teruggebracht worden. Eenmaal bij ons hotel kijken we wat er op de gopro staat en dat zijn gelukkig mooie filmpjes en foto’s, het staat er bijna allemaal op. Hannie appt nog of we in veilig gebied zitten vanwege de dreigende orkaan Wilma, maar die komt aan de westkust aan land en wij zitten gelukkig aan de oostkust! Tot nu toe hebben we erg mazzel gehad met het weer, omdat het hurricane season is 💦🌊💨.

‘s Avonds gaan we nog een hapje eten in de “stad” bij Elvi’s Kitchen, waar een heuse boom middenin het restaurant staat en je zit met voetjes in het zand. Moe maar voldaan van deze bijzondere dag, duiken we vroeg ons bed in. Morgen niets op de planning, misschien zo’n golfkarretje huren🙃.

Foto’s

6 Reacties

  1. Indy:
    23 oktober 2018
    Nou dat is inderdaad een mooie VINK! En ik had die kreet wel willen horen hehe! Heb je die toevallig niet op film Karen😜? Geniet nog maar even allebei😘! Kus Coen en Indy
  2. Winny:
    23 oktober 2018
    Wat n fantastische reis maken jullie weer! En weer n geweldig verslag van de dag!
    Nog n paar dagen genieten! 😘
  3. Wilbert:
    23 oktober 2018
    Wat een mooie reis, mooie verhalen !!
    Geniet er samen nog van..
    Gr Wilber en ons An
  4. Paula Goossens:
    23 oktober 2018
    Jemig, Wat een mooie reis zijn jullie aan het maken! Geniet er nog maar lekker van! En die verhalen...mooi geschreven biebmaatje! 😉😘👌
  5. Hannie:
    24 oktober 2018
    Mooie belevenissen weer, prachtig dat snorkelen, daar kunnen jullie nog lang van na genieten.
  6. Aida:
    24 oktober 2018
    Ik was echt voor geen goud het water in gegaan....