Tulum

Vroeg opstaan en ontbijten. Indy is op tijd bij ons en regelt zo’n “Uber” taxi voor 3 personen en 2 koffers. Over het algemeen reden we in kleine taxi’s de afgelopen dagen, dus we zijn benieuwd🤞. Er komt een klein ogende auto aan, maar het past wel! Ondertussen krijgen we een berichtje van de eigenaar van onze Airbnb of we hem een 5-Star rating willen geven, zodat hij superhost kan blijven, echt niet! De lokatie was perfect, het was netjes, bed en airco was prima, maar voor de rest ouwe toei 😉. Op naar het ADO busstation, we waren vroeg, maar dat was niet erg, lekker mensen kijken. Ook hier moet je inchecken en bij de juiste gate gaan zitten, totdat je bus afgeroepen wordt. Het was een luxe bus, met heerlijke stoelen en hij was niet vol. Dus ieder lekker 2 stoelen voor zichzelf. Je kunt zelfs een film kijken aan boord, echt alsof we in een vliegtuig zitten. We zijn er voor we het door hebben. We besluiten te gaan lopen ondanks dat er taxi’s staan, want het is tenslotte maar 800 meter. Hotel Howlita, echt zo’n verborgen treasure 😍. Errug mooi, lag aan een onooglijk zandpaadje midden tussen de locals. Maar eenmaal binnen, een mooi mediterraan/vintage hotelletje met maar 8 kamers met een zwembadje waarin je in het water aan de bar kunt zitten. We slapen in een 3-persoons kamer met een tweepersoonsbed en een eenpersoonsbed voor Indy. Na onze bagage bij het hotel achtergelaten te hebben, gaan we op zoek naar food! We vinden een trendy restaurantje waar ze vegetarische burgers voor de dames hebben en voor mij een “echte” hamburger 🍔.

Terug in het hotel mogen we op onze kamer en nemen heerlijk een plonsje, boekje lezen en wat chillen. Tegen de avond eerst op pad voor de “flappentapper” om wat peso’s te scoren. Indy gooit haar “afding kwaliteiten“ in de strijd om een taxi te bemachtigen naar een rooftop bar aan het strand, om de zonsondergang te bewonderen. Op aanraden van de portier van ons hotel gaan we naar een hotel met een “amazing view” op de hotelstrip. Daar aangekomen vermoeden we dat hij er al 10 jaar niet meer is geweest, vergane glorie die rooftop en gewoon gevaarlijk, zo wankel. Het enige voordeel is dat we op die hoogte wel een andere super rooftop bar zien iets verderop 🤗. Wow wat een mooie plek hebben we nu gevonden, drie trappen op en we zitten 8 meter hoog tussen de palmbomen en feestverlichting. Heel gezellig maar ook veel muggen. Ineens zien we veel rook onder ons en wij dachten, dit is wel een erg grote shishapijp. Maar het bleek een man met een rookpot met een soort wierook te zijn, tegen de muskieten. De zonsondergang viel tegen vanwege de bewolking,  maar de Mojito’s waren des te lekker 😋. 

Daarna naar restaurant Zamar waar we met de voetjes in het zand onder een Palapa hut pal aan zee kunnen eten. Weer een hamburger gescoord en Karen een sweet potato pizza met geitenkaas, yammie. Het begint ineens flink te regenen en onweren, mooi gezicht als je lekker droog zit! Je zit hier op de hotelstrip middenin de jungle met geen straatverlichting, dus levensgevaarlijk om hier ‘s avonds te fietsen of lopen. Uiteindelijk dus een taxi terug genomen naar ons hotel, want ander vervoer is er gewoon niet. Op tijd naar bed want morgen is het fietsdag 🚲