Reisdag naar Ambergris Caye

We staan op en pakken onze spullen in, ontbijten weer bij het Shark Beach Café en bestellen een taxi om ons naar het vliegveldje te laten brengen. We hebben gisteren vliegtickets geboekt omdat we liever niet dezelfde busreis terug en nog verder moeten maken, want die hebben we op weg hierheen gemaakt en dus alles al meegemaakt en gezien onderweg. Bovendien zou hij nu ruim 5 uur duren omdat we terug moeten naar Belize City. We hebben niet alleen op de spectaculaire landingsbaan van Sint Maarten, maar ook vanaf de kortste landingsbaan ter wereld, Saba gevlogen en in Suriname stegen we zelfs in de jungle op vanaf een voetbalveldje. Maar dit is weer iets heel anders, dat ze de weg afsluiten omdat het vliegtuig vertrekt of landt, bovendien zijn we dan in 45 minuten in Belize stad en hoeven we niet de hele tijd te vrezen of we de laatste boot naar onze eindbestemming, het eiland Ambergris Caye kunnen halen. 

Dus om negen uur stappen we in de taxi die ons in 5 minuten op het “vliegveldje” af zet. Dan lijkt het meer op een busstation dan op een vliegveld, want je laat je paspoort zien, krijgt een groen boardingkaartje en geeft je tas af. Niks veiligheidscontrole, niks wat heb je in je tas, geen drinken inleveren, geen vloeistoffen, of even fouilleren, niets van dat alles. We stappen gewoon aan boord en zitten direct achter de piloot. Die zegt dat we gaan en we zijn zelf zo verstandig om de gordel aan te doen en ik hou mijn tas op schoot ander valt hij telkens tegen de piloot aan. De co-piloot....... die is er niet.  Kennelijk ziek of hij had iets anders te doen vandaag 😉. Grapje die hebben ze hier gewoon niet. De weg wordt afgesloten en we stijgen op. Na de spin en het vliegen met dit kleine vliegtuigje (echt iets voor jou Brenny 😂) heeft Karen weer haar “certificaat jungleproof” behaald. We klimmen naar een hoogte dat we het grote vliegverkeer niet storen (erg laag dus) en zien onder ons de lange kronkelige weg die we anders met de bus hadden moeten nemen, de rivieren en de kustlijn. Van bovenaf is het een adembenemend uitzicht, de jungle lijkt op broccoli🥦. Het is zo lawaaierig dat we elkaar niet kunnen verstaan. Binnen 30 minuten zijn we op het “international vliegveld” in Belize City, waar hij een tussenstop maakt en enkele mensen uitstappen en binnen 6 minuten zitten we weer in de lucht naar het andere vliegveldje in de stad, wat weer veel kleiner is. Daar stappen we uit en krijgen onze koffers in de hand gedrukt en met een krakkemikkige taxi worden we naar de boottaxi terminal gebracht. 

Karen bemachtigd de boottaxi tickets en we eten nog wat bij het Drop cafe. Ik bestel een kippensoepje en krijg een bord smaakvolle groentesoep met een kipfiletje ernaast met rijst. Haha, ja zo kan het ook. Om 11.30 uur staan we met onze spullen tussen de wachtenden voor de watertaxi. De meeste zijn jeugdige backpackers die naar Caye Caulker gaan. Het is een snelle boot met twee motoren en een ratjetoe van mensen aan boord. De boot vaart snel en toch duurt het nog drie kwartier voor hij de 1e stop op Caye Caulker maakt. We zitten dan ruim 30 kilometer op zee. Wij gaan nog verder en ook hier is het zeewier nog in zo’n ruime mate aanwezig dat het bijna ondoordringbaar lijkt. 

Dan stopt hij op Ambergris Caye en worden we opgewacht door iemand van het hotel in een golfkarretje. Inchecken en gauw het hotel bewonderen tussen de palmbomen aan zee, echt zo’n bounty paradijs 🏝 😍. Het ziet er perfect en rustig uit en dat mag ook wel voor die prijs. Onze kamer is erg ruim en mooi ingericht met verse bloemen op het bed, een soort jungle palapa hutje, aan het strand! We zoeken een strandbedje op en kijken samen nog even naar de race van Max Verstappen vandaag in Austin Texas, een genot om naar te kijken🏎. Echt een van de meest relaxte eilanden die we ooit bezocht hebben. Iedereen sjeest er in een golfkarretje rond, niemand heeft haast. Overal lampjes alsof het altijd een beetje kerstmis is. We worden getipt over een visrestaurant. Daar kijken we samen al een paar weken naar uit. Ook op Tripadvisor ziet het er goed uit. We komen uit bij restaurant Caramba in San Pedro (wat hier de hoofdstad is), waar we buiten in bakken de verse vis kunnen uitkiezen die we binnen willen eten. Je mag zelf aangeven op welke manier hij bereid moet worden. Om je vingers bij op te eten zo lekker en dat in combinatie met overheerlijke sangria🍹. We wandelen weer naar huis, terwijl de golfkarretjes links en rechts om je heen scheuren. Die gaan we dus ook zeker 1 huren de komende dagen. Voor degene die zich zorgen maken dat we geen tijd hebben om te relaxen, dat gaat helemaal goed komen, daar hadden we deze laatste week voor gereserveerd 🙏. We willen nog één tourtje boeken en die gaat ook heel relaxed en supergaaf worden, hier hebben we al maanden naar uitgekeken! Zie ook foto’s en video’s!