Kiwi ja of Kiwi nee

16 maart 2023

De video’s van de helikoptervlucht van gisteren konden zijn zojuist geplaatst en zijn echt de moeite waard!!

‘s Morgens zelf een ontbijtje gemaakt (zonder dat de toast aanbrand deze keer) Spulletjes ingepakt en om 10.00 uur vertrekken we. Er is een Wildlife sanctuary hier in Franz Josef. Daar kun je een kiwi zien, maar je mag er geen foto van maken want het zijn nachtdieren. We besluiten dat niet te gaan doen, want die hebben we in Australië al eens in gevangenschap gezien. We gaan rijden richting Rapahoe. We hebben een aantal tips gekregen van de B&B eigenaren waar we naar toe gaan. Dat gaat over interessante stops die we onderweg zouden kunnen maken. Als eerste nemen we na een kwartiertje de afslag naar Okarito, dat is een slaperig stranddorpje met 35 inwoners. We lezen nu pas dat je daar een kiwi-tour kunt doen met 98% kans om ze te zien. Maar wel in de avond, daar kunnen we helaas niet op wachten. Jammer dat we dit niet eerder wisten. We lopen nog een stukje de Wetland Walk, wandeling over houten looppaden door een moerasgebied, of we misschien toch iets zien. Karen (de eeuwige optimist) zegt: “misschien is er een kiwi die zich verslapen heeft” maar nee hoor. We horen vogels mooi fluiten maar we zien ze niet. We rijden een doodlopend weggetje in en zien plotseling een bordje “danger Airfield” no camping” en we zien een langerekt hobbelig grasveld met een spoor in het midden dat kennelijk soms als vliegveld gebruikt wordt. Maar snel even omkeren dus. We rijden een uurtje verder. Onderweg zien we diverse boerderijen die een helikopter of vliegtuigje op het erf hebben staan. Die hebben ze dus zelf voor transport of om velden te besproeien dat weten we niet.

Na een uur ziet Karen een bord met “walk the treetops”. Daar gaan we naar toe en eten wat in het restaurant. Na het kopen van entreebewijzen (met bejaardenkorting omdat we ouder dan 60 jaar zijn🫣) lopen we de berg op en kunnen over metalen looppaden op een hoogte van 20 meter door het regenwoud lopen. Dan zie je toch weer andere dingen als van onder af. Zo zien we mooie rode orchideeën die alleen in de boomtoppen groeien. We klimmen nog een toren in van 47 meter hoog en kunnen zo naar alle kanten ver kijken. Verder vinden we het een beetje tegenvallen, was het geld niet echt waard. 

Na drie kwartier rijden komen we aan bij de Hokitika Gorge trail. Het advies van onze B&B eigenaar was, een half uur te lopen tot de tweede hangbrug en daarna om te keren, want het wordt daarna volgens onze tipgever niet veel mooier. Nadat we de auto geparkeerd hebben lopen we via het pad het woud in en ook dit is echt sprookjesachtig en de blauwe snelstromende rivier is nog mooier blauw dan eergisteren bij de Blue Pools. Ook schijn je hier op sommige plekken de “Blue fungus” te kunnen zien. Dat is een kleine fel blauwe paddestoel. Dus we zoeken op de grond naar de paddestoel en proberen het blauwe water te volgen. We lopen over mooie loopbruggen van hout. Dit is veruit de mooiste wandeltocht die we tot nog toe hebben gedaan. Na de tweede brug, als we eigenlijk om zouden moeten keren omdat er toch niets te zien zou zijn, wil Karen toch verder lopen en dat doen we dan ook. Misschien zien we de paddestoelen nog. Na een kilometer ziet Karen iets rondscharrelen in de bosjes. Ik zie het ook en lijkt een beetje op een konijn zo bruin. Maar het zit tussen de struiken. Dan opeens zien we dat het een vogel is. Twee poten, bol lijfje, zo groot als een kip bruin van kleur zonder vleugels. We zeggen tegen de mensen achter ons dat ze stil moeten zijn. Ja dat moet er één zijn. Wie schieten foto’s en video’s als een malle. 🤪 We zijn er beduusd van. De vrouw achter ons zegt:” maar die komen toch alleen s’ nachts te voorschijn en ze zijn zo zeldzaam.” Niet te geloven. Deze dag kan niet meer stuk. Het beest scharrelt tussen ons door alsof we niet bestaan. We geven elkaar een high five.✋🖐️. Plotseling zien we ook nog de blauwe paddestoeltjes. Die noemen ze hier als er een groepje bij elkaar staan, smurfenpaddestoelen. Als je de kleur ziet snap je wel waarom. En weer zijn we erg blij. Ik kijk stiekum of ik Gargamel of de grote smurf zie, maar dat is teveel gevraagd😉. Na een uur zijn we terug bij de auto. Op een gegeven moment moesten we ergens keren op een boerenerf en daar stond een bordje met” Old dog lives here with grumpy owner” en daaronder “no stupid people beyond this point” 🤣🤣Dan kun je dus niet zeggen dat je niet gewaarschuwd bent. We rijden verder richting onze B&B met

Bob Marley op de achtergrond “no (wo)men no cry.”⛔️👩‍🦰⛔️😭 Het weer ging overdag op en neer tussen de 13 en 21 graden met veel bewolking. We hadden al gehoord dat er een stormpje aan zit te komen. Karen krijgt een berichtje van het Duitse stel wat we eerder ontmoet hebben en die achter ons aan reizen, dat hun reeds maanden tevoren geplande helikoptervlucht in Franz Josef niet door gaat vandaag en ook morgen niet, vanwege het slechte weer. We realiseren ons maar weer hoe een mazzel we hebben gehad gisteren!

We komen aan bij de B& B die op 20 meter van de zee ligt en worden verwelkomt. Enthousiast vertellen we dat we een kiwi gezien hebben zojuist. Ze zegt: nee dat kan niet overdag, dat is een Weka…. Huh….Weka, wat, hoe, wie? Nooit van gehoord. Ze legt uit dat het er wel heel erg op lijkt en ook familie van de kiwi is, maar het is er geen! (Deze vogel wordt vaak aangezien voor een Kiwi door toeristen, maar ze zijn erg verschillend. De Weka is actief overdag in tegenstelling tot de Kiwi. De Kiwi is erg verlegen, de Weka daarentegen steelt graag spullen van mensen. Zo hoor je vaak dat ze telefoons, chips, ondergoed of zelfs schoenen hebben meegenomen)☹️. Het goede nieuws is dat we in ieder geval 1, 5 uur erg blij geweest zijn omdat we dachten dat we er eentje gezien hadden.
 

Onze kamer is mooi en gezellig ingericht en het uitzicht is ontzettend mooi. We voelen ons meteen thuis! We wandelen nog snel even op het kiezelstrand met mooi wrakhout, want de storm is in aantocht. Tevreden over deze dag zitten we met de voetjes op tafel, een wijntje/ biertje binnen handbereik en de eigenaresse heeft voor ons een half vega- half vlees pizza gebakken. Iets waar je eten kunt krijgen is hier minstens 15 kilometer vandaan, want we zitten echt in de Middle of nowhere. Rond 21.00 uur regent het hard en giert de wind om het huis. Wat zullen we lekker slapen met deze geluiden op de achtergrond. Hopen dat het morgen niet ook de hele dag regent 🤞