Buenos Aires dag 3

Maandag 7 maart 2022

Karen heeft slecht geslapen en ik redelijk. De dag begonnen met ontbijt hier in het hotel. Om 09.30 uur hebben we een afspraak om cash geld te wisselen.

Een korte uitleg: in veel landen met veel inflatie heb je een officiële en een onofficiële koers (net als in Rwanda Ton!) Toen we, vooraf in Nederland, Argentijnse pesos bestelden, werd de koers 0,01 eurocent gehanteerd. Dus 1 euro is 100 pesos waard. Dus we hadden voor 300 euro aan pesos meegenomen (is 30.000 pesos) maar ook extra dollars en euro’s, (want je weet nooit of de pinautomaten werken) en deze valuta zijn ze hier gek op.

Hier krijg je echter onofficieel 0,02 cent oftewel 200 pesos voor een euro en daarmee wordt alles hier de helft goedkoper! (Niet bij de banken hier en ook bij het afrekenen met je creditcard of bankpas wordt de officiële koers van 0,01 gehanteerd). Via, via zijn we in contact gekomen met een Nederlander die hier al een tiental jaren woont en voor ons 500 euro cash, die we bij ons hadden, om kwam wisselen. In ons hotel voelde het toch een beetje als een illegale handeling vandaar dat we al die briefjes van 500 pesos (100.000 pesos in totaal), toch maar met zijn drieën in onze hotelkamer gingen natellen en overdragen. Kortom, een half uurtje later hebben we 1 keer zoveel geld om uit te geven, maar sjouwen we wel een berg papiergeld mee. De zon schijnt vandaag en het is 24 graden, dus korte broek en t-shirt. Met, je raadt het al, een Uber op naar onze 1e bezienswaardigheid, bibliotheek El Ateneo, een voormalig theater die omgetoverd is tot boekhandel, heel indrukwekkend! 

Met weer een Uber naar de Japanse tuinen. Allereerst hebben ze in Buenos Aires bijna op iedere straatblok wel een groot park, maar dan om te spelen of te wandelen, maar deze Japanse tuin is echt om te kijken en tot rust te komen. We lopen daar 1,5 uur lekker in het zonnetje rond. Kijken naar de bomen planten, struiken en koikarpers en laten in de “wensboom” nog een kaartje achter.

Hierna besluiten naar het centrum van Palermo te lopen, 40 minuten en zere voeten later, drinken we heerlijk een cola aan het Plaza Serrano. We wilden met een gids de “graffiti-tour” doen, maar dat is alleen op woensdag en zaterdag (bleek daar) en besluiten we hem zelf maar te gaan doen. Met de Maps-me-app struinen we de omliggende straten gedurende een uur lang af. Mooie graffiti, lelijke graffiti en kinderlijk geklodder. (Zie foto’s) Die van Frida Kahlo vinden we het mooist maar die ligt alleen 3 kilometer verderop, zodat we er met een Uber naar toe gaan. Daar aangekomen willen we net een foto maken, maar een vrouw parkeert haar auto er pontificaal voor🤬. Karen probeert haar nog vriendelijk te vragen om daar even mee te wachten, maar daar heeft ze geen boodschap aan. Uiteindelijk lukt het toch. Het bijzondere is dat ze sinds kort een hart op de originele muurschildering geschilderd hebben. Zie foto van nu en die uit 2019. Weet niet wat ik mooier vind. 

We gaan voor het diner weer terug naar de wijk Palermo, maar besluiten in het kader van de sportiviteit dit stuk weer te voet te doen. Onderweg komen we nog diverse mooie graffiti tegen die niet op de plattegrond stonden dus “bonus voor ons”. We eten bij het restaurant Lo de Jesús, weer op aanraden van Sander. Karen heeft zalm en ik een stukje Lomito en we drinken een lekkere Malbec erbij. We kijken op onze stappenteller en die zegt dat we vandaag 15.000 stappen gezet hebben, ongeveer 11 kilometer. Goede smoes om de 3 kilometer naar huis weer met een Uber te doen😅.

Stukje schrijven en voor je het weet is de dag weer om. Karen besluit in de avond dat ze nog “iets“ met chocolade wil en “het moet van de Mars” zijn! Dat krijg je als je vader bij de Mars heeft gewerkt 😉 en ze komt terug met M&M’s en een paar Snickers. Want in het koude, dunbevolkte en ver weg gelegen Patagonië waar we morgenavond pas om 22.00 uur aankomen, kan het zo maar zijn dat ze daar nog nooit van de Marsfabriek in Veghel gehoord hebben. Onze korte broek kan de koffer in en morgen is het tijd voor warmere kleding🥶.