19 maart vandaag is “de dag”

Althans wat ons betreft is dit de dag waar we het meest naar uitgekeken hebben en deze reis omheen gepland hebben. Dat is dan het mooiste voor het laatst bewaard. (Anders valt alles wat daarna komt alleen maar tegen. Toch ?) Het weer wordt vandaag ook prima zo’n 24 graden (terwijl het over een maandje hier 45 graden is, pfff 😰)
Redelijke nachtrust, zeven uur op, prima ontbijtje en om half negen opgehaald door de chauffeur. Binnen 5 minuten staan we voor de ingang van de Taj Mahal. Die heeft de koning voor zijn overleden vrouw laten bouwen en er hebben ongeveer 20.000 mensen 22 jaar aan gewerkt. Er zit een mooi verhaal achter en er is een mooie film overgemaakt. Dat is alleen teveel om op te noemen. De lokale gids (geregeld door het reisbureau) genaamd Cham, staat ons op te wachten. Hij doet dit al zijn hele leven en weet alle handige dingen zullen we al gauw merken. We geven hem het geld en via via regelt hij binnen een paar minuten de tickets (en er staat toch echt een hele wachtrij). Je mag bijna niets mee naar binnen nemen, je moet door een metaal detectiepoortje en wordt gefouilleerd. Ze zijn bang voor aanslagen. De vrouwen moeten via een aparte rij. Ai... wat gaat er gebeuren. Gelukkig treffen Karen en ik elkaar weer als we naar de entree gate lopen. Deze gate is in rode steen en al gigantisch en mooi op zichzelf, zie foto. De drukte valt ontzettend mee, we waren gewaarschuwd voor duwende mensenmassa’s. Maar dit is prima en de grote drukte komt wat later. Eenmaal door de gate zie je een paar honderd meter verder de Taj Mahal liggen, geheel in oogverblindend wit marmer, wow even vasthouden dit moment 🤩. Vier grote torens op de hoeken 🕌. We schieten heel veel foto’s en onze gids weet de mooiste spots te vinden, zie ook video.
Wij hebben de wat duurdere tickets zodat we ook naar binnen en naar boven mogen, waar de replica graftombes van de koning en koningin staan. We moeten witte overschoenen over onze eigen schoenen aantrekken. (lijkt wel alsof we een O.K in gaan 😷) Dit is om respect te tonen dat je een mausoleum betreed. Binnen worden we rondgeleid langs de graftombes en komen zo op het bordes uit. Daarvandaan kijken we uit over het complex van gebouwen en de rivier. Het is zo groot dat het niet te vangen is een foto, of je moet op grote afstand staan. Het gebouw is van binnen en buiten niet geschilderd maar ingelegd met geslepen halfedelstenen. Die met de hand en een slijpsteen tot op 1/10 van een millimeter pas gemaakt zijn. We moeten wel af en toe wat mensen “verplaatsen (vooral Chinezen)” voor we onze foto’s ”alleen met de Taj Mahal” konden maken. Vandaag hebben we ook voor het eerst in 6 dagen Nederlanders gezien. Na 1,5 uur lopen we naar buiten en nemen een tuktuk naar het Agrafort. Dat ligt er een paar kilometer vandaan. Ook een indrukwekkend complex van gebouwen waarvan we maar 25% kunnen zien. In de overige 75%, zit het Indiase leger nog steeds gehuisvest. Onze gids neemt eenmaal binnen de tegengestelde route en dat pakt goed uit. Op de meeste plekken zijn we bijna alleen en kunnen we de mooiste foto’s maken. Ook hier zijn verblijven van de vroegere koning die er met zijn vele vrouwen woonde. In een bepaalde ruimte vraagt de gids mij in een hoekje iets te fluisteren en Karen die aan de andere kant in de hoek staat, kan mij letterlijk verstaan! De akoestiek is geweldig, maar alleen als je echt in de hoek staat, een soort antiek afluistersysteem. Zo kon de koning horen waar zijn vrouwen het stiekem over hadden, haha. Na een uurtje staat de chauffeur ons op te wachten en worden we gebracht naar een handwerkplaats waar nog steeds volgens de methode van de Taj Mahal, mooie marmeren voorwerpen gemaakt worden met ingelegde halfedelstenen. Uiteindelijk blijkt het toch een verkopers truc (je kent dat wel uit Turkije en zo met die tapijten en lederen jasjes) gelukkig zijn ze niet opdringerig. Hierna lunchen, maar de soep en ook het hoofdgerecht smaakt maar raar. In de middag willen we naar een lokale bazaar om nog wat kleine dingen voor thuis te scoren, maar daar aangekomen, wil ik al snel naar het hotel. “De vloek van de Farao” zouden ze in Egypte zeggen. 🤢 Na even het toilet bemand te hebben, voel ik me weer wat beter.
We lopen nog even de straat bij ons hotel op en zien de werklui van het hotel die even een mini ”Holifest” gehouden hebben met zijn tweeën. Ze voelden zich een beetje betrapt, toen wij ze zagen, maar daarna wilden ze graag poseren. Haha zie foto.
Nog even wat souveniertjes voor thuis gekocht in lokale winkeltjes, lekker afdingen, je kent dat wel.
Vandaag hebben we dus 1 van de 7 wereldwonderen, door mensen gemaakt, gezien. Heel indrukwekkend en onvergetelijk!